ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ ไม่เก่ง ไม่ดี แต่บังเอิญเกิดมาสวยและรวยมากค่ะ

ปกสวยอีกแล้ว สำหรับ ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ นิยายจีนแปลแบบสามเล่มจบของบ้านอรุณ จากปลายปากกาของ ‘เยว่เซี่ยเตี๋ยอิง’ และถ้าอ่านจนจบก็จะพบว่า ภาพงามๆบนแต่ละปกกำลังบอกใบ้ถึงช่วงชีวิตของนางเอกในเล่มนั้นๆให้เรารู้อยู่เป็นนัยๆ

ชื่อเรื่องก็บ่งบอกอยู่แล้วว่า ตัวเอกต้องเป็นผู้หญิง ซึ่ง “ปันฮั่ว” นางเอกของเราในที่นี้เรียกได้ว่า เป็นสาวมั่นแห่งยุคสมกับวลีเด็ด “ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้” ที่แท้ทรู ตั้งแต่เปิดเรื่องมาเล่มแรกจุดยืนก็ชัดเจนมาเลยค่ะ กล่าวคือนางเอกของเราไม่เก่งอะไรสักอย่าง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ดีดพิณ เขียนอักษร อะไรที่ลูกผู้ดีมีตระกูลทำ ปันฮั่วทำไม่ได้จ้า มีดีอยู่สองอย่างคือ สวยมาก และ รวยมาก แต่ความรวยนี้ก็ดันแสดงออกมาในรูปความหรูหราฟุ้งเฟ้อ จนชาวบ้านชาวช่องขี้อิจฉาพากันเกิดอาการ “หมั่น(ไส้)” ติฉินนินทากันไปทั่ว

ยังค่ะ ยังมั่นไม่พอ ที่เด็ดกว่านั้นคือ นางเอกของเรายังโดนบอกเลิกการหมั้นหมายมาถึงสามหน

หนแรก คู่หมั้นป่วยตาย ตั้งแต่ยังเป็นทารก

หนที่สอง คู่หมั้นหนีไปกับนางคณิกา

หนที่สาม คู่หมั้นสอบรับราชการได้ก็ขอบอกเลิก

แน่นอนว่าในสมัยนั้น (ถึงสมัยนี้ก็เหอะ) การเป็นม่ายขันหมากแค่หนเดียวก็เกินจะพอ แต่นี่โดนเข้าไปสามหน คำว่าสาหัสยังน้อยไป แต่นางเอกซะอย่างหาแคร์ไม่ (ต้องมั่นเบอร์ไหน ถามใจเธอดู) ปันฮั่วยังคงใช้ชีวิตในฐานะหลานคนโปรดของฮ่องเต้ต่อไปแบบเชิดๆ ชิลๆ

ภาพรวมเล่มแรกปูพื้นให้เห็นว่า นางเอกมีท่านพ่อเป็นถึงพระญาติ แต่ขณะเดียวกันก็เป็นขุนนางหลักลอย นางมีน้องชายอยู่คน ก็ไม่เอาถ่านพอๆกัน โดยที่ทางบ้านก็ไม่ถือสา ไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ ที่ลูกชายผู้สืบสกุลไม่ค่อยจะเอาไหน ยังดีที่บ้านนี้มีท่านแม่ฉลาดซ่อนคม แต่ก็ซ่อนไว้ลึกมาก-ก-ก จนมองเผินๆ สรุปได้แค่ว่า ตระกูลปันแสนจะมีวาสนา แต่เหมือนจะไม่เอาไหนกันทั้งครัวเรือน

แต่น่าแปลก อ่านๆไปแล้วเรากลับเอ็นดูสมาชิกบ้านสกุลปันซะอย่างนั้น

ระหว่างที่กำลังคิดว่า ทั้งสกุลนี้จะลอยไปลอยมาไม่ทำอะไรไปจนจบเล่มสามเลยมั้ยนะ พอเข้าสู่เล่มสองเนื้อเรื่องก็เริ่มเข้มข้นขึ้นโดยไม่รู้ตัว นางเอกจับพลัดจับผลูได้แต่งงานออกเรือน แถมยังเข้าไปพัวพันกับการแย่งชิงราชบัลลังก์ แล้วก็มีจังหวะให้โชว์ความสามารถที่ซ่อนไว้ออกมาได้อย่างน่าเกรงขาม (คืออะไร แอดฯไม่สปอยล์เนอะ)

พอมาถึงเล่มสาม จากผู้หญิงที่ใครๆว่าไม่เอาไหนในเล่มแรก ก้าวขึ้นสู่บัลลังก์ฮองเฮา (อันนี้ไม่ได้สปอยล์นะ หน้าปกเขาใบ้ไว้ละ) แต่หนทางใช่ว่าจะราบรื่น กว่าจะหมดอุปสรรคขวากหนามคนอ่านก็ได้ลุ้นจนเต็มอิ่ม

อ่านจบสรุปว่า ชีวิตดี๊ดีนี่ต้องชีวิตปันฮั่ว สวยเวอร์ รวยเวอร์ หลัวรักเวอร์ แต่ท่ามกลางความโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อของนางเอกนั้น คนเขียนสอดแทรกวิธีการใช้ชีวิต การครองตน การครองคน และการครองเรือน ไว้อย่างแนบเนียน

ใครที่เป็นสายสุขนิยมน่าจะชอบเล่มนี้