ต่อ – กัปตัน – สกาย ร่วมพลังการให้เพื่อเพื่อนมนุษย์ เพื่อธรรมชาติ #คนหล่อขอทำดี

คนหล่อขอทำดีครั้งนี้ 3 หนุ่มหน้าใส คนหล่อฯ ขาประจำของโครงการ กัปตัน – ชลธร คงยิ่งยง ต่อ – ธนภพ ลีรัตนขจร และ สกาย – วงศ์รวี นทีธร ลงมติกันว่า จะมาช่วยทำสิ่งดีๆ กันที่เมืองฝนแปดแดดสี่ จังหวัดระนอง ซึ่งเป็นบ้านเกิดของสกาย ปีนี้ยังคงปฏิบัติภารกิจเต็มที่ทุกแบบทั้งทางบก และทางน้ำ แฮปปี้กันทั้งผู้ให้และผู้รับเลยครับผม

ย้อนกลับไปตอนเดือนกุมภาพันธ์ พอสามหนุ่มได้ยินว่า ปีนี้คอนเซปต์ของโครงการคือ “คนหล่อรักบ้านเกิด” ทั้งกัปตัน – ต่อ – สกาย ก็ทำการบ้านว่าภารกิจปีนี้จะไปบ้านใครดี ปีที่แล้วต่อ-สกายมีโอกาสไปทำความดีที่จังหวัดสงขลา ซึ่งเป็นบ้านอากงของต่อมาแล้ว ด้านกัปตันสายลุย ซึ่งเป็นชาวนนทบุรี ได้เอ่ยปากบอกว่าไปทั้งทีต้องไปไกลๆเลยพี่ เพื่อนไปไหนผมไปด้วยได้หมด สรุปงานนี้เลยลงมติอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า ไประนองบ้านเกิดของสกายละกัน ซึ่งเจ้าตัวเองก็อยากจะกลับไปทำสิ่งดีๆ ให้กับจังหวัดบ้านเกิดอยู่พอดี

สร้างอาชีพ ส่งต่อน้ำใจเพื่อพี่น้องชาวมอแกน

จากกรุงเทพฯ พวกเราเดินทางโดยสายการบินโดยสายการบินแอร์เอเชีย (ตอนนี้เขามีเที่ยวบิน บินตรงทุกวัน ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้นก็ถึงระนองแล้วจ้า) จุดหมายปลายทางอยู่ที่หมู่บ้านมอแกน เกาะเหลา ที่นั่นมีคนดีคนสำคัญก็คือ พี่เนาวนิตย์ แจ่มพิศ สมาชิกสภาเทศบาลปากน้ำ และเป็นคนไทยเพียงครอบครัวเดียวบนเกาะเหลา ที่คอยช่วยเหลือ และประสานงานด้านต่างๆ ให้กับชาวมอแกน

จากท่าเทียบเรือศุลกากรระนอง อำเภอเมือง เราใช้เวลาเดินทางไปเกาะเหลาประมาณ 20 นาที ระหว่างทางพี่เนาวนิตย์ ได้เล่าชีวิตความเป็นอยู่ของชาวมอแกนบนเกาะให้ฟังว่า บนเกาะเหลามีชาวมอแกนอาศัยอยู่บ้านประมาณ 200 กว่าคน 40 กว่าครอบครัว สภาพความเป็นอยู่ลำบาก มีอาชีพหาปู หาปลาเลี้ยงชีพ รายได้ไม่ได้มากมาย มีพอเลี้ยงชีพไปวันๆ เท่านั้น
แต่ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่งของชาวมอแกน ที่ทำให้เขาขาดโอกาส ขาดสิทธิด้านต่างๆ คือการไม่มีบัตรประชาชน จึงทำให้มีปัญหาในการประกอบอาชีพ แค่จะเป็นลูกจ้างรายวันก็ทำไม่ได้ เนื่องจากนายจ้างไม่สามารถรับเข้าทำงานได้ เพราะผิดกฎหมาย

คนหล่อฯและพวกเราอาจจะช่วยแก้ปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ แต่อย่างน้อย ขอช่วยส่งต่อน้ำใจเล็กๆ เพื่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โดยครั้งนี้เราได้นำเงินจากการขายเสื้อคนหล่อฯ ในวันแถลงข่าวโครงการ รวมกับงบส่วนตัวของคนหล่อฯ และเงินที่เพื่อนพ้องน้องพี่ใจดีร่วมสมทบทุนกัน มาซื้ออวน ซึ่งเป็นอุปกรณ์เลี้ยงชีพสำคัญของชาวมอแกน เนื่องจากพี่เนาวนิตย์แนะนำว่า ให้เราบริจาคเป็นของกินของใช้จำเป็น ดีกว่าให้เป็นเงิน อย่างการให้อวน ก็เท่ากับเราได้สร้างอาชีพให้เขาไปเลี้ยงดูครอบครัวได้ต่อ นอกจากนี้คนหล่อฯยังขนข้าวสาร อาหารแห้ง ขนม ยาสามัญประจำบ้าน ฯลฯ มามอบให้ชาวมอแกนทุกบ้านโดยทั่วถึงกัน

ทันทีที่เรือจอดชาวมอแกน ทั้งชาย หญิง เด็กเล็กที่ยืนรอต้อนรับ ก็รีบเข้ามาช่วยคนหล่อฯ ขนข้าวของบนเรือกันอย่างขมักเขม้น ไม่เพียงแต่มีของกิน ของใช้จำเป็นมามอบให้ คนหล่อฯ ยังเลี้ยงอาหารกลางวันพี่น้องชาวมอแกนทุกคนด้วย ซึ่งได้สอบถามพี่เนาวนิตย์ว่า เมนูที่ชาวบ้านชอบคืออะไร คำตอบคือ ขนมจีนแกงเขียวหวาน ชอบทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เรียกว่าเป็นมื้อพิเศษ เพราะไม่ค่อยได้กินบ่อย อย่างที่รู้ว่า ฐานะของชาวบ้านไม่ค่อยดี บางทีปลากระป๋องกระป๋องเดียวโรยเกลือคลุกข้าวกินกันทั้งบ้านก็มี

ได้เวลาอาหารกลางวัน กัปตันและสกาย รู้ว่าชาวบ้านหิวแล้ว ก็ไม่รอช้า สองแรงแข็งขันรีบตักรีบเสิร์ฟ สกายหยิบเส้น กัปตันตักแกงเขียวหวาน มื้อนี้เรียกว่าตักให้แบบพูนชาม ทุกคนกินกันอย่างเอร็ดอร่อย และเบิ้ลกันทุกคน ส่วนต่อ รับหน้าที่ตวงข้าวสาร ถุงละ 10 กิโลกรัม ให้กับทุกๆ บ้าน
หลังจากอิ่มกันจนพุงกางแล้ว ทั้งกัปตัน-ต่อ-สกาย ก็ทยอยมอบอวน ข้าวสาร อาหารแห้ง และขนมให้กับทุกครอบครัว แม้คนหล่อฯกับชาวบ้านจะสื่อสารกันตรงๆ ไม่รู้เรื่อง เพราะส่วนใหญ่ฟังและพูดภาษาไทยไม่ได้ นอกจากเด็กน้อยที่พอฟังได้ เพราะได้เรียนหนังสือไทย แต่พอได้เห็นแววตาแห่งความสุขของทุกคน คนเฒ่าคนแก่รับของแล้วก็เดินยิ้มกลับบ้านอย่างมีความสุข เด็กๆ ก็แฮปปี้มากที่พี่ๆ คนหล่อฯ มีขนมมาให้ด้วย ภาพเหล่านี้ก็ทำให้คนหล่อฯของเรายิ้มแก้มปริไปเหมือนกัน

ก่อนกลับขึ้นฝั่ง พี่เนาวนิตย์ ได้เป็นตัวแทนบอกกล่าวความรู้สึกของพี่น้องชาวมอแกนว่า “ชาวมอแกนขอขอบคุณ 3 คนหล่อฯ และคนใจดีทุกคน พวกเขาดีใจมากค่ะ ที่มีเครื่องมือทำกิน ทำให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นมาก เช้ามาก็มีรายได้ทุกวัน ขอบคุณมากจากใจจริง”

ปลูกป่าโกงกาง สร้างสมดุลให้ระบบนิเวศน์

ภารกิจแรกจบไป แต่คนหล่อฯของเรายังแรงดีไม่มีตก ห่างจากตัวเมืองระนองประมาณ 45 กิโลเมตร เรามาต่อกันที่คลองลัดโนด ตำบลม่วงกลวง อำเภอกะเปอร์ ที่ขึ้นชื่อเรื่องกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงนิเวศป่าชายเลย ทั้งนั่งเรือพรีส (เรือท้องแบน) ชมป่าชายเลน ปลูกต้นโกงกาง กินอาหารซีฟู้ดบนกระชัง ล่องแพเปียก เล่นน้ำทะเลแหวก ชมวิถีชีวิตชาวประมงพื้นบ้าน การเลี้ยงปูนิ่ม การหาหอย หาปู หาปลา และหากุ้งเคย

งานนี้คนหล่อฯบอกว่า ความบันเทิงเป็นเรื่องรอง แต่เรื่องหลักคือ ตั้งใจมาช่วยคืนความสมดุลให้ระบบนิเวศป่าชายเลนครับ รอช้าอยู่ไย เรือพรีสพร้อม ต้นโกงกางพร้อม คนก็พร้อม ก็ถึงเวลาลงเรือไปปลูกป่าแล้วจ้า

เดิมป่าที่นี่เคยสัมปทานไม้เตาถ่าน ถูกตัดหมดทั้งแปลง เพราะเมื่อก่อนชาวบ้านยังขาดความรู้เรื่องประโยชน์ของป่าชายเลนว่าถือเป็นแหล่งอนุบาลสัตว์น้ำอย่างดี ช่วยบังคลื่นลม พายุ และ เป็นแนวกำบังให้ฝังไม่ให้โดนคลื่นสึนามิ แต่เมื่อมีความเข้าใจก็มีการปลูกเพิ่ม และมีการปล่อยให้ขึ้นเองตามธรรมชาติ ซึ่งครั้งนี้ภารกิจคนหล่อฯ คือการเข้ามาปลูกทดแทนต้นที่ตายไป เห็นลีลาการขุดดิน ปลูกต้นโกงกางของ ทั้ง 3 หนุ่มบอกเลยว่า คล่องแคล่ว คล่องตัวมากๆ แสดงให้เห็นถึงการประสบการณ์อันโชกโชนในการเป็นคนหล่อฯ มาแล้ว 3-4 ปี เยี่ยมไปเล้ย…

คิดถึงโรงเรียนเก่า

ภารกิจสุดท้ายก่อนกลับกรุงเทพฯ สกายขอแวะมาโรงเรียนอนุบาลระนอง ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เคยเรียนจนจบป.6 จุดประสงค์ที่มาคือ มามอบทุนการศึกษาให้กับน้องๆ เรียนดี และขาดแคลนทุนทรัพย์ ซึ่งเงินจำนวนนี้เป็นเงินส่วนตัวของสกายเอง เจ้าตัวเองก็บอกว่า “ไม่ได้กลับมาเยี่ยมโรงเรียนเลยครับ ตั้งแต่เรียนจบ คิดถึงครู คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ มีโอกาสได้แวะมามอบทุนการศึกษาให้น้องๆ รู้สึกดีใจมากครับ”

ความรู้สึกจากหัวใจคนหล่อฯ

ต่อ : เป็นอีกปีที่ได้มาทำกิจกรรมดีร่วมกับสุดสัปดาห์ ปีนี้แหวกแนวมากครับ ได้มาเจอชาวมอแกนด้วย ซึ่งผมขอสารภาพเลยว่า ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร อยู่กันอย่างไร ทุกครั้งที่มาทำกิจกรรมคนหล่อฯ เราไม่ได้แค่รู้สึกว่ามาทำดี มาช่วยเหลือ แต่เราเหมือนได้มาเข้าห้องเรียนนอกสถานที่ ได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตที่ไม่ได้มีในตำราหรือคลาสเรียน ผมได้เรียนรู้ชีวิตจริงมากมาย ได้ไปจังหวัดที่เราไป ได้มาพื้นที่ที่เราไม่คิดว่าจะได้มา
อย่างปีนี้ได้มาหาพี่น้องชาวมอแกน พวกเขาทำให้ผมคิดได้ว่า ในบางวันที่เรารู้สึกว่าทำไมชีวิตลำบากหรือแย่จัง มาเจอชีวิตของพวกเขาวันนี้ ผมช็อตไปเหมือนกัน คือชีวิตของเราดีแล้วนะ มีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเยอะมาก แม้ชาวมอแกนจะมีชีวิตที่ไม่ได้สบาย มีความล้าหลังก็จริง แต่เขามีความสุขกับสิ่งที่เขาอยู่ เขาไม่ได้รู้สึกไม่ดีกับสิ่งที่เขาเป็น แต่เขากลับหาจุดเล็กๆ แล้วสร้างความสุขมันขึ้นมาได้ อย่าง เด็กๆ แค่เขาปีนต้นไม้เล่นก็มีความสุขแล้ว สิ่งสำคัญที่พวกเขาขาดคือ การยอมรับ ความรู้ และสิทธิ ยังมีอีกหลายคนที่ไม่รู้ว่ามีชาวมอแกนที่ยังขาดโอกาสอยู่ที่นี่ นั่นแสดงว่าการรับรู้ยังเข้ามาไม่ถึง การช่วยเหลือของเราวันนี้ มันเป็นสิ่งเล็กน้อย แต่เราตั้งใจมาช่วยให้ถูกจุด เราไม่ได้มาเพราะสงสาร แต่เราตั้งใจมาให้กำลังใจ พี่ลำบากพี่ต้องสู้ พวกเรามีอวนมาให้พี่ไปประกอบอาชีพ ผมมีความสุขกับวันนี้มากครับ”

กัปตัน : ผมมาเป็นคนหล่อฯ 4 ปีแล้ว ทุกปีที่ไปทำดี มีเรื่องราวประทับเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆ เสมอ ปีนี้ได้ลงใต้ ปลูกป่าโกงกาง ซึ่งไม่เคยทำก่อนเลยในชีวิต ไปหมู่บ้านของชาวมอแกน ซึ่งผมก็ไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าคืออะไร และไม่คิดเลยว่าเขาจะลำบากกันขนาดนี้ ดีใจที่ได้มาเป็นส่วนเล็กๆ น้อยๆ ในการซัพพอร์ต อะไรที่ผมพอจะช่วยได้ ผมยินดีช่วยเสมอครับ

สกาย : ผมอยู่ระนองตั้งแต่เกิด แต่ย้ายไปอยู่กรุงเทพฯ ตั้งแต่ม. 1 ดีใจที่ได้มากครับที่ได้กลับบ้านเกิด ไม่ได้มาจริงจัง 5 ปีแล้ว และที่รู้สึกประทับใจมากกว่านั้นคือ ได้มาช่วยเหลือพี่น้องชาวมอแกน ผมอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็ก เคยได้ยินแต่ชื่อเกาะ ไม่เคยรู้เลยว่ามีชาวมอแกนอยู่บนเกาะเหลาด้วย ปีนี้การได้มาเป็นส่วนเล็กๆ ช่วยให้พี่น้องชาวมอแกนมีความสุข ได้กินอาหารอร่อยๆ มามอบของใช้ที่จำเป็นให้ ทำให้ผมมีความสุขไปด้วยครับ นอกจากนี้ยังรู้สึกดีที่ได้เห็นธรรมชาติบ้านเราสมบูรณ์กว่าที่คิดไว้ ซึ่งทั้งหมดเกิดขึ้นได้เพราะพลังของคนในชุมชน ที่รักในพื้นที่บ้านเกิดของตัวเอง มาครั้งนี้ผมพลังบวกกลับไปใช้ชีวิตเยอะเลย ปีหน้าจะไปไหนกันอีกดีครับ ผมพร้อมลุยเสมอ (ยิ้ม)

Text: AuAi

Photo: JoJoJae

เรื่องราวดีๆ มีให้อ่านต่อในสุดสัปดาห์อีกเพียบ! 

จับเข่าคุยกับนักแสดงแบบเจาะลึก กับ 9 ตัวละครรุ่นหลานในซีรี่ย์เรื่อง เลือดข้นคนจาง

กูรูหล่อบอกต่อด้วย หมอตั้ม ส่วนผสมที่ลงตัว คุณหมอ & พ่อครัว

เปิดวาร์ป + อัพเดทผลงาน 5 คนดังชายไซส์มินิ หล่อก็ได้ น่ารักก็ดี