ถือว่าเป็นพระเอกสุดติสต์มากฝีมือคนหนึ่ง ที่ถึงแม้ว่าจะหายหน้าหายตาไปจากหน้าจอแก้วสักพักใหญ่ แต่ครั้นได้คืนจอแก้ว เขาก็สามารถกลับมากระชากใจของสาวๆ ได้อย่างสง่าผ่าเผย พร้อมกับผลงานละครโปรเจ็กต์ยักษ์ใหญ่อย่างเรื่อง มาเฟียเลือดมังกร ตอน แรด ที่ประกบคู่กับ แต้ว ณฐพร เตมีรักษ์ การได้มานั่งสัมภาษณ์หนุ่มแอนดริวครั้งนี้ ทำให้รู้ว่าเรื่องราวที่เขาห่างหายไปน่าสนใจอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะมุมมองความคิดและคำตอบที่ส่งมาอย่างจริงใจ จึงไม่แปลกใจเลยว่า สาวๆ จะตกหลุมรักผู้ชายชื่อ แอนดริว เกร้กสัน
คิดว่าคำทักทายหนึ่งที่คนเจอแอนดริวมักจะพูดหรือถามคือ “หายไปไหนมาตั้งนาน”
ใช่ครับ (หัวเราะ) ปกติปีหนึ่งผมรับละครแค่หนึ่งเรื่อง มากสุดคือสองเรื่อง ถ้านับจากละครเรื่องล่าสุดที่เล่น (เคหาสน์สีแดง ออกอากาศเมื่อปี 2554) อาจจะนาน แต่ถ้านับการหายไปจากหน้าจอ ผมเพิ่งหายไปแค่ 2 ปีนิด ๆ เพราะต้นปีที่แล้วผมยังทำรายการทีวีอยู่ แต่ด้วยความที่มันออกอากาศเช้าไป คนเลยไม่ค่อยเห็น ก่อนทำเตรียมงานประมาณครึ่งปี ช่วงที่ทำรายการนี้พี่แดง (ธัญญา วชิรบรรจง) ติดต่อให้มาเล่นละครเรื่อง แรด ผมก็รับตั้งแต่นั้น แต่ละครเพิ่งเริ่มถ่ายไม่นานมานี้ พอคนไม่เห็นหน้าผมช่วงไพรม์ไทม์ เลยมองว่าหายไป
ช่วงที่ไม่ได้ถ่ายละคร ไปทำอะไรมาบ้างครับ
อยู่กับครอบครัว ผมทำงานมาตั้งแต่เด็ก พอทำงานถึงจุดหนึ่งก็ออกมาดูแลตัวเองข้างนอก ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเขา ตอนนี้พอมีเวลาก็กลับไปหา ใช้เวลาร่วมกัน เป็นช่วงเวลาสองสามปีที่มีค่ามาก
ที่ผ่านมาเคยคิดจะลาวงการไหม หมายถึงเริ่มรู้สึกว่าอะไรๆ มันไม่สนุกแล้ว
พอเล่นละครมาถึงจุดหนึ่งผมก็ไม่ได้คิดแล้วว่าตัวเองเป็นดาราหรือไม่เป็น ผมมองว่าคนเขาเห็นงานเราที่ออกไปแล้วเขาก็เลยรู้จักเราแค่นั้น ไม่ได้คิดว่าจะต้องมีชื่อเสียงหรืออะไรจากงานนี้ ทำงานคือทำงาน จบงานนี้ก็จบ เท่านั้นเอง ถามว่าเคยคิดลาวงการไหม ลาแล้วผมจะไปทำอะไรล่ะ (หัวเราะ)
ความที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้จัดละคร นั่นอาจจะทำให้คนคิดไปได้ว่าแอนดริวรู้ว่าช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงจากบทพระเอกไปสู่บทอื่นกำลังมาถึง
ไม่ใช่หรอกครับ ช่วงนี้ก็มีคนเป็นผู้จัดเยอะแยะ ทั้ง ๆ ที่อายุก็ไม่ได้มาก ผมว่าพอเราทำงานไปถึงจุดหนึ่ง เราก็จะอยากทำนั่นทำนี่ แล้วพอมีโอกาสก็ทำ ผมว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ๆ และทำให้ผมเข้าใจการทำงานมากขึ้น มีมุมมองที่ไม่เคยมองเห็นมาก่อน ถ้ามีโอกาสก็จะทำอีก
มีนักแสดงในวงการนี้ไม่กี่คนที่อายุขึ้น 36 แล้วยังเป็นพระเอกได้ แอนดริวคือหนึ่งในนั้น
ถ้ามองวงการบันเทิงต่างประเทศ โดยขนบธรรมเนียมหรือจริต ยิ่งทำงานเยอะ ค่าประสบการณ์ยิ่งแพง ตอนนี้บ้านเรากำลังพัฒนาไปในทางนั้นนะผมว่า ถามว่านักแสดงบ้านเราฝีมือต่างจากนักแสดงเมืองนอกไหม ผมว่าไม่ต่าง คุณภาพงานของเราก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขามากนัก แต่โดยวิธีคิดของคนบ้านเราเหมือนดูถูกตัวเอง เราดูถูกความเป็นไทย มองว่าถ้าเป็นของนอก ยังไงก็ดีกว่า แล้วมันฝังอยู่ในทุกวงการ จนคนที่ทำการตลาดเห็นตรงนี้เขาถึงได้ทำเงินกันได้อย่างมากมาย ถามว่ารู้สึกยังไงที่ตัวเองยังเป็นพระเอกได้ ก็ต้องขอบคุณพระเจ้า ทุกวันนี้ที่ผมอยู่มาได้ไม่ใช่ว่าผมเก๋า ผมแน่ ผมเก่ง ผมเชื่อว่าพระเจ้ากำหนดไว้หมดแล้ว ถ้าพระเจ้าจะให้ผมไป นั่ง ๆ อยู่ผมก็อาจจะตายได้
มาเล่าถึงละครเรื่อง แรด กันดีกว่า
จริง ๆ ที่รับละครเรื่องนี้ เพราะผมรู้สึกติดค้างบางอย่างกับพี่อ๊อฟพี่แดง (พงพัฒน์และธัญญา วชิรบรรจง) สมัยก่อนเขาจะรู้กันว่าผมจะไม่รับเล่นละครประกบกับหลาย ๆ คน แต่ตอนที่พี่แดงโทร.มา ผมรับเลย ผมกับครอบครัวเขาสนิทกันมากพอสมควร ตอนรับไม่รู้อะไรมาก มารู้ตอนจะเล่น คุยกับพี่อ๊อฟว่ามันจะประมาณไหนในเรื่องผมรับบทคณิน ตัวละครตัวนี้ฟรีมาก ทำอะไรก็ได้ ถ้าบอกว่าคาแร็คเตอร์นี้ไม่มีวันทำแบบนี้ ไม่ใช่ ไอ้นี่ทำได้ทุกอย่าง พูดมาเถอะ ทำได้หมด ถ้าดูแบบผิวเผินก็เป็นคนเจ้าชู้ บ้าผู้หญิง ตอนเริ่มทำงานวันแรก ๆ ผมไปถ่ายตอนอื่นก่อน ยังไม่ถึงตอนของตัวเอง เวลาที่เข้าฉากกับตัวละครอื่น ผมก็รู้สึกว่าไอ้คนนี้มันทำอะไรก็ได้จริง ๆ ความชัดเจนของมันที่เห็นชัดหน่อยคือ มันต่อต้านเจ้าพ่อและมาเฟีย โดยสร้างภาพว่าเชี่ยวชาญเรื่องผู้หญิง เป็นเพลย์บอย
เขาว่าบทยียวนกวนประสาทนี่แอนดริวถนัดนัก
ขอบคุณครับ ดีใจ ภูมิใจนะนี่ มีคนบอกว่าผมเป็นคนหลายบุคลิก แม้จะงงว่าเป็นไง แต่ผมก็ชอบ เท่ดี เหมือนโรคจิตยังไงไม่รู้ (หัวเราะ) เขาบอกว่าผมสะวิงไปสะวิงมาได้เร็วและมีด้านขี้เล่น ตัวคณินก็ขี้เล่น เล่นไปหมด แม้แต่ในสถานการณ์จริงจังก็ยังจะเล่น ผมว่าจริง ๆ มันก็ซีเรียสนะ แต่วิธีที่แสดงออกเหมือนปากไม่ตรงกับใจเท่านั้นเอง
ต่อไปจะเข้าโหมดความรัก…
ผมขออนุญาตไปฉี่ก่อนได้ไหม หนีไปตั้งหลักก่อน (พูดเสร็จก็ลุก ผ่านไปประมาณ 3 นาทีก็กลับมานั่ง) ถามว่าอึดอัดไหมเวลาถูกถามเรื่องนี้ ไม่ แค่ไม่รู้จะตอบอย่างไร คนทำอาชีพนี้บางที…แค่เริ่มคุยกัน แต่ภาพออกมาคือคบกันแล้ว ทั้ง ๆ ที่ยังไปไม่ถึงไหน แต่แบบที่เร็วจริง ๆ ก็มี บางเรื่องยังพูดไม่ได้ เพราะพูดแล้วมันส่งผลกระทบต่อคนอื่น ผมรู้สึกว่าทุกวันนี้สื่อคือตัวกำหนดวิธีคิดและบรรทัดฐานของคน แล้วสื่อก็เริ่มดาร์กขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย
แต่ก็หลบเก่งนะ แทบไม่เคยมีใครถ่ายแอนดริวกับคนที่คบหาได้
เขาไม่ถ่ายต่างหาก เห็นตำตาเขาก็ไม่ถ่าย พูดเหมือนมีเลย (หัวเราะ)
แฟนคลับที่อยากเห็นงานแต่งงานของแอนดริว เขาจะได้เห็นวันนั้นไหม
ผมอาจจะลุกขึ้นมาแต่งพรุ่งนี้ก็ได้นะครับ (หัวเราะ) ผมเคยคิดอยากมีลูกเหมือนกันเวลาเห็นคนอื่นเล่นกับลูก…อยากมีใครสักคนไหม ก็อยากมี แต่ไม่มีก็…ไม่รู้อะ ถ้าให้รีบมี รีบทำให้มี ทุกวันนี้ก็เห็นทำกันอยู่ สุดท้ายก็ทำร้ายกันเปล่า ๆ
ถ้าถามว่าสเป็คผู้หญิงเป็นแบบไหน ก็คงจะตอบว่าหน้าตาไม่สำคัญใช่ไหม
สำคัญ (ตอบทันที) คนบางคนคุยด้วยนิดเดียวก็อึดอัดแล้ว ไม่อยากคุยด้วย ต่อให้สวยแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ จะให้ทนเพราะหน้าตาสวยทั้ง ๆ ที่คุยแค่สองนาทียังอึดอัดคงไม่ใช่ ผิดกับบางคน หน้าตาไม่สวยเท่าไหร่ แต่ทำให้เรารู้สึกอยากคุยต่อ พรุ่งนี้ก็อยากเจอ สบายใจที่ได้คุยก็มี แต่คนที่สวยด้วยและคุยสนุกด้วยก็มีเช่นกัน เรียกว่าเพอร์เฟ็กต์ถ้าเจอแบบนี้
แอนดริวไม่เล่นอินสตาแกรม
เล่นครับ andrewgregson พิมพ์ติดกันเลย ผมเพิ่งเล่นเมื่อต้นปี ตอนแรกก็ไม่คิดจะเล่น แต่มันมีคนที่ทำขึ้นมาแล้วทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าเป็นผม เลยต้องเล่นเพื่อแสดงให้รู้ว่านี่คือผมตัวจริง ผมชอบถ่ายรูปมานานแล้ว ถ่ายหมาถ่ายแมว เจอใครมีคาแร็คเตอร์หน่อยก็ขอเขาถ่ายลง
เคยคิดไหมว่าแอนดริวตอนอายุ 60 ปี จะเป็นอย่างไร
คำถามนี้อาจจะตอบบางคำถามที่พูดไปก่อนหน้านี้ได้ ช่วงถ่ายละคร รักเกิดในตลาดสด หรือราว ๆ ช่วงเวลานั้น ผมชอบเล่นกับเด็กมาก เล่นกับหลาน ขี่จักรยาน เล่นซ่อนแอบ คิดว่าถ้าผมอายุ 60 แล้วยังอยากเล่น ผมก็จะเล่น ทุกวันนี้ผมก็ยังเล่นอยู่ (หัวเราะ) คนอาจจะมองแล้วบอกว่าแอ๊บ แต่ถ้าอยากทำอะไร ผมก็จะทำ ถ้าอายุเท่านั้นแล้วผมยังเล่นละครได้ก็จะเล่น เวลาดูนักแสดงฮอลลีวู้ดที่อยู่ในวัยนี้แสดง รู้สึกว่าเขาเท่มาก
เคยถามคำถามนี้กับคนหลายคน บางคนตอบว่าอยากมีบ้านพื้นที่กว้างๆ มีลูกสัก 3 คน เลี้ยงหมาสัก 3 ตัว มีรถหรู ๆ สักคัน…
(นิ่งคิดสักพัก) ตอนน้ำท่วมกรุงเทพฯ ผมเคยขับรถไปดูและช่วยคนที่ประสบภัย ผมว่าคนที่ดูสบายที่สุด คือ คนที่เดินออกมาตัวเปล่า คนเดือดร้อนที่สุดคือคนที่มีเยอะที่สุด คนที่ไม่มีอะไรต้องแบกจะไปนอนไหนก็ได้ เราบอกว่าเรามี คิดว่าสร้างวัตถุเยอะ ๆ หาเงินเยอะ ๆ จะยิ่งทำให้มีอิสระมากขึ้น ผมว่าไม่…หรือเพราะตัวผมเองไม่มีหนี้สินเลยพูดได้มั้ง แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวผมอิสระมาก ตอนผมอายุ 60 อาจจะมีคนมานั่งหัวเราะเยาะผมว่าไม่มีอะไรสักอย่าง แล้วไงล่ะ ตายไปแล้วยังจะมานั่งสนใจคนพวกนี้อีกเหรอ ถ้าตายตอนอายุ 60 ผมไม่มีอะไรให้เสียดายอีกแล้ว ที่ผ่านมาผมได้รักคนที่เขารักผมแล้ว ถึงต้องตายจากไปผมก็ไม่เสียใจ สมมุติว่าพี่เป็นพี่ผม ขอแค่ก่อนจะตายพี่รู้ว่าผมรักพี่มาก แค่นี้ก็พอแล้ว