แนวคิดที่ทำให้ ปู-ไปรยา สวยด้วยหัวใจ

Be with Praya Lundberg จากป่าเคียงข้างผู้ลี้ภัย ถึงใจกลางนิวยอร์ก ในฐานะนางแบบโลก!!! ตอนนี้ทุกคนคงรู้ดีกันอยู่แล้วว่า ปู-ไปรยา ได้เซ็นสัญญาเป็นนางแบบกับเอเจนซี่ระดับโลก และล่าสุด เมื่อวันที่ 31 มกราคม 2560 ก็ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการจาก UNHCR ในฐานะทูตสันถวไมตรีคนแรกของประเทศไทย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ น่าชื่นชมมากๆ ค่ะ 

วันนี้สุดฯ มีบทสนทนากับปู-ไปรยา มาฝาก แล้วคุณจะรู้ว่าเธอสวยจากหัวใจจริงๆ 

• คำว่านางฟ้าของผู้ลี้ภัย ได้ยินคำนี้รู้สึกอย่างไร

ปูยังไม่ใช่นางฟ้าหรอกค่ะ เพราะยังช่วยเขาไม่ได้หมด แค่บรรเทาได้ ยังเป็นมนุษย์ธรรมดา คนทำงาน ยังมีความโลภ โกรธ อิจฉา บอกว่า I am not perfect และไม่เคยวาดภาพให้คนมองอย่างนั้น ไม่อยากให้มองว่านี่คือ นิวปู-ไปรยา โนค่ะ ปูคือปู ไปรยา ที่เคยเป็นนกปีกหัก เคยทำทุกอย่างมาแล้ว และมีเป้าหมายไว้พุ่งชน (หัวเราะ)

• เวลาเดินตามท้องถนนแล้วมีคนจากองค์กรการกุศลเข้ามาขอรับบริจาค บางคนเดินหนีหรือหลบเลี่ยง ในฐานะที่ไปทำตรงนี้ อยากให้พูดหน่อยว่าเงินจำนวนหลักร้อยที่บริจาคมีค่าแค่ไหนสำหรับคนเดือดร้อน

ปูเข้าใจนะว่าบางครั้งมันค่อนข้างยากที่จะหันไปช่วย เพราะเรามักเข้าใจว่า ไม่เป้นไร เดี๋ยวคนอื่นก็ช่วย แต่สำหรับปูจากที่ทำกับ UNHCR เกี่ยวกับปัญหาผู้ลี้ภัยทำให้ทราบว่า ด้วยวิกฤติของโลก ปัญหาซีเรีย ฮูตู งบประมาณได้ไปอยู่ตรงที่วิกฤติมากที่สุดตอนนี้ แต่อย่าลืมว่าผู้ลี้ภัยที่อยู่ในไทยหรือเอเชียก็หลักแสน อยากให้มองอีกด้าน อยากให้ทำความเข้าใจแล้วศึกษาก่อนมอบเงิน ปูเชื่อว่าแป๊ปเดียวมันจะมีข่าวขึ้นมา แค่ทำความเข้าใจ เมื่อนั้นทัศนคติจะเริ่มเปลี่ยน จะเห็นถึงความปวดร้าวและความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับเพื่อนมนุษย์

• ที่ผ่านมาเคยมีคนขอลี้ภัยทางการเมืองผ่านองค์กร UNHCR จนทำให้บางคนมองภาพลักษณ์องค์กรไม่ดี รู้สึกยังไง

เราต้องมองคนด้วยความเมตตา เรากำลังพูดถึงคนหลักล้าน ไม่ใช่แค่คนสองคน และที่ปูบอกว่าต้องผ่านองค์กรเพราะว่าการทำงานมนุษยธรรมไม่ใช่การช่วยเหลือเคสต่อเคส วิธีเดียวที่สามารถช่วยเหลือได้คือการหาโซลูชั่นที่เป็นลองเทอม ทำอย่างไรที่จะบรรเทาปัญหาได้ ถึงบอกว่าการทำงานผ่านองค์กร UNHCR เป็นเรื่องที่ดี เพราะเขาได้นั่งประชุมถึงปัญหาระดับโลก เขาพิจารณาแล้วว่าในฐานะประชาชนสามารถรวมตัวช่วยได้อย่างไร อยากให้มองมุมนี้มากกว่า

• อยากให้พูดถึงกรณีอะเลปโปในซีเรีย ที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้ (สงครามกลางเมืองในซีเรีย ที่ทำให้มีคลื่นผู้อพยพจำนวนมากหลั่งไหลสู่ยุโรป)

น่าสงสารมากค่ะ ดูข่าวแล้วน้ำตาไหลทุกครั้ง ปูเคยคิดในใจว่าถ้าเป็นเราประสบภัยสงคราม ถูกทารุณกรรม โดนระเบิด ต้องพลัดพรากจากครอบครัว หนีออกจากบ้านตัวเอง ข้ามน้ำ ข้ามทะเล กลับไปถึงพ่อแม่ไม่อยู่แล้ว เหลือแต่น้อง หรือแค่พ่อคนเดียวจะเป็นอย่างไร แค่ความรู้สึกนี้ปูไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้แล้ว สิ่งที่ปูสังเกตเกี่ยวกับผู้ลี้ภัยคือความแกร่ง ความมีเมตตากรุณาที่มนุษย์มีให้ซึ่งกันและกัน คลิปที่เด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวถูกตึกถล่มลงมาทับ เห็นภาพแล้วสะเทือนใจมาก เลยคิดว่าขออุทิศชีวิตนี้ให้การทำงานให้ UNHCR และผู้ลี้ภัยจริงๆ

• ไม่ใช่การทำงานแค่ในวาระ…

ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็จะทำ เรื่องนี้สำคัญมาก วันก่อนปูยังคิดเลย ปูยังไม่มีลูกเป็นของตัวเองและไม่รู้ว่าในอนาคตจะมีครอบครัวไหม ปูอาจจะไม่มีลูกแค่สองสามคนของตัวเองก็ได้ แต่อาจจะมีเป็นแสนเป็นล้านคน ซึ่งนั่นก็มีค่าไม่น้อยกว่าการมีลูกตัวเอง การทำงานมนุษยธรรมใจต้องอยู่ตรงนั้นจริงๆ พร้อมจะเสียสละ บรรเทาชีวิตคนที่ทุกข์ มันคือสิ่งที่สวยงามมาก

ติดตามอ่านบทสัมภาษณ์ของ ปู-ไปรยา สัมผัสตัวตนและทัศนคติของเธอทุกมุม ได้ในนิตยสารสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2560 

อ่านเรื่องราวน่าสนใจในสุดสัปดาห์ ฉบับ 1 ก.พ.60 ได้ที่ลิ้งค์ด้านล่างนี้ค่ะ 

แจก 12 แพ็คเกจโรงแรม กินหรู อยู่ฟรี ดีต่อใจ!!!

เรื่องชวนจิ้น คริส-สิงโต (เคยรู้กันยัง?)