ไปสังขละบุรีกับ เชฟโรเลต ...ทริปประทับใจส่งท้ายปี 2016

เมื่อปลายปีก่อน สุดฯ ได้มีโอกาสร่วมทริป เชฟโรเลต สานฝันด้วยการเล่น ไปเที่ยว+มอบของเล่นและความสุขให้กับน้องๆ โรงเรียนตชด.สุนทรเวช อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี มีความประทับใจมากมายอยากมาเล่าให้ฟังค่ะ

เราเริ่มออกเดินทางจากกรุงเทพฯ กันแต่เช้าด้วยรถ เชฟโรเลต นัยว่าเป็นการทดสอบสมรรถนะของรถยนต์ไปในตัว งานนี้นักข่าวสายชิลอย่างสุดฯ ขอมอบหน้าที่การขับขี่อย่างปลอดภัยให้กับนักข่าวสายยานยนต์ตลอดเส้นทาง (เป็นวัชพืชอย่างภาคภูมิใจ) เราเดินทางด้วยความเร็วปานกลาง ใช้เวลาเกือบทั้งวันก็มาถึงที่พัก ณ สามประสบ รีสอร์ทตอนเย็นพอดี ได้มีเวลาพักล้างหน้าแป็บหนึ่งก่อนออกไปเดินเล่นที่สะพานมอญ จุดท่องเที่ยวขึ้นชื่อที่อยู่ติดกับรีสอร์ท (ที่นี่โลเคชั่นดีมาก มองออกไปเห็นสะพานมอญและวิวแม่น้ำซองกาเรีย วิวสวย อาหารอร่อย สภาพห้องพักปานกลาง ใครจะมาเที่ยวที่นี่แนะนำจ้า)

เสน่ห์สะพานมอญ

สะพานมอญ สะพานไม้ยาว 850 เมตรแห่งนี้มีสีสันชื่นตาชื่นใจอยู่ตลอดทาง ไม่ว่าจะเป็นวิวแม่น้ำซองกาเรียไหลเรื่อยยามเย็น มัคคุเทศก์น้อยที่พยายามมาบอกเล่าประวัติของสะพาน เด็กชายวัยซนรับจ้างกระโดดน้ำให้นักท่องเที่ยวถ่ายภาพ บ้างก็มาคอยประแป้งแบบสาวมอญให้กับคนที่สนใจ ทั้งหมดนี้แลกกับค่าขนมแล้วแต่จะให้ รวมทั้งยังมีขนมพื้นบ้านขายด้วย สุดลองซื้อมาชิมแล้ว อร่อยดี เหมือนกะหรี่พัฟฟ์ไส้ไก่แต่กลิ่นเครื่องเทศแรงกว่านิดหน่อย …เอาเป็นว่าเดินชมวิว ชมวิถีชีวิตของผู้คนและนักท่องเที่ยวเพลินๆ ก็ถึงอีกฝั่งแบบไม่ทันรู้สึกเหนื่อย

ติดใจจนสุดฯ ยอมขุดตัวเองออกจากที่นอนในตอนเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เพื่อมาชมสะพานมอญอีกครั้งและก็ไม่ผิดหวัง เพราะได้อีกอารมณ์หนึ่งเลย ความคึกคักของผู้คนช่างขัดแย้งกับภาพหมอกสีขาวลอยเอื่อยๆ เคลียยอดไม้และสายน้ำเบื้องล่าง เมื่อเดินถึงอีกฝั่งยังได้ตักบาตรที่หมู่บ้านมอญด้วย ขากลับยังพอมีเวลาขมร้ายขายของจำพวกปลาแห้งจากพม่า ชุดพื้นเมือง และของที่ระลึกกระจุกกระจิกแถวๆ เชิงสะพานอีกนิดหน่อย ก่อนจะรีบมาเติมพลังมื้อเช้าและออกไปทำภารกิจสำคัญ นั่นคือการไปช่วยปรับภูมิทัศน์ของโรงเรียนตชด.สุนทรเวช และมอบของเล่นให้เด็กๆ

เชฟโรเลต

อิ่มอกอิ่มใจ

ขอบอกว่าเส้นทางเข้าไปโรงเรียนตชด.สุนทรเวชนั้นน่าตื่นตาตื่นใจมาก เพราะต้องบุกป่าฝ่าดงเข้าไป ได้ขับรถผ่านลำธารแบบในหนังด้วย เท่สุดๆ เลย (ทั้งหมดนี้ คนอื่นขับ 555!) พอไปถึงเด็กๆ ในชุดพื้นเมืองเข้าแถวรอต้อนรับอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย …เอ่อ เท่าที่เด็กวัยนี้จะทำได้อะนะ สุดฯ แอบเห็นแกล้งกันร้องไห้ก็หลายคน พวกคนเมืองบ้าเซลฟี่อย่างพวกเราก็เลยขอถ่ายรูปคู่ด้วยเสียเลย บางคนก็ยิ้มเขินๆ ใส่กล้อง แต่ส่วนใหญ่จะมองแบบงงๆ ว่าถ่ายอะไรอะ…ดูใสๆ เป็นธรรมชาติ น่ารักดี

งานนี้เด็กๆ เตรียมการแสดงพื้นเมืองเพื่อขอบคุณพวกเราด้วย แต่ที่ซึ้งสุดๆ คือการร้องเพลงประสานเสียง ความฝันอันสูงสุด ของเด็กๆ ที่มีทั้งความใสและซึ้ง …ทำเอาทีมงานเชฟโรเลตและนักข่าวหลายคนน้ำตาซึมกันเลยทีเดียว หลังจากรับมอบลูกบอลและถ่ายภาพที่ระลึกเรียบร้อย (ขอเรียกช่วงนี้ว่าจับปูใส่กระด้ง เพราะพอเด็กๆ ได้ลูกบอล ก็ไม่เป็นอันทำอะไรแล้วนอกจากอยากเอาไปเล่น) แล้วก็เป็นการทำอาหารกลางวันอร่อยๆ เพื่อเลี้ยงน้องๆ ทาสีสนามกีฬา และปรับภูมิทัศน์ห้องสมุด ทั้งหมดเสร็จสิ้นในยามบ่าย ท่ามกลางรอยยิ้มของน้องๆ ที่เวียนมาต่อแถวไอศกรีมกันแบบฟินเว่อร์

จบภารกิจอย่างสนุกสนานและอิ่มอกอิ่มใจไปกับรอยยิ้มใสๆ ของบรรดาเด็กน้อยจอมแก่น!