พูห์-พาเวล กับการเติบโตในวงการบันเทิงและเป้าหมายที่ชัดเจน

account_circle
event

พูห์-พาเวล นักแสดงนำจาก PIT BABE THE SERIES ที่จับมือกันปังทั่วโลก ซึ่งหลังซีซั่น 1 ออนแอร์เพียงแค่ 1 อีพี ส่งให้ทั้งคู่ขึ้นแท่นคู่จิ้นติดเทอร์โบ โด่งดังชั่วข้ามคืน ทั้งซีรีส์ ทั้งนักแสดงกวาดความนิยมไปทั่วทุกมุมโลก ยอดวิวถล่มทลาย กลายเป็นทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์ ที่ติดท็อปเทรนด์บนโซเชียลมีเดียอย่างต่อเนื่อง ตามมาด้วยการคว้ารางวัลจากหลากหลายเวที ตอกย้ำความสำเร็จ ปังไกลระดับโลกจึงมีเสียงเรียกร้องให้เกิด SEASON 2 ล้นหลาม

CHANGE2561 ไม่ปล่อยให้แฟนๆ รอนาน เสิร์ฟ PIT BABE THE SERIES 2 ที่อัพเลเวลขึ้น ซึ่งทุกอย่างถูกพัฒนาในทุกขั้นตอน มีทั้งเรื่องของความรัก ความโรแมนติกพร้อมความ Fantasy ความเข้มข้น การเซอร์ไพรส์หักมุมอย่างคาดไม่ถึง อีกทั้งยังมีตัวซีเคร็ทมาสร้างสีสัน พร้อมกับความสัมพันธ์ที่จะเกิดขึ้นอีกหลายคู่ ให้น่าติดตามในการกลับมาของความรัก และความแค้นที่ต้องเอาคืน ในซีซั่น 2 เรียกว่าครบรสถูกอกถูกใจสาววายไม่แพ้ SEASON 1  ซึ่งใครที่ได้ดูจนมาถึงช่วงโค้งสุดท้ายนี้แล้ว จะรู้ว่าทั้งฟิน ทั้งสนุก ทั้งเข้มข้นในทุกอีพี ในเมื่อซีรีส์ประสบความสำเร็จทั้ง 2 ซีซั่น นักแสดงก็แท็กทีมกันปัง สุดสัปดาห์ไม่พลาดขอเสิร์ฟ แฟชั่นเซ็ตปกดิจิทัล ของ 2 หนุ่มนักแสดงนำของเรื่อง พาเวล-นเรศ พร้อมเผ่าพันธุ์ และ พูห์-กฤติน  กิจจารุวรรณกุล ที่มาพร้อมบทสัมภาษณ์ถึงเส้นทางกว่าจะมีวันนี้ การเติบโตในวงการบันเทิง และเป้าหมายที่ชัดเจนขึ้น 

 

พาเวล-นเรศ พร้อมเผ่าพันธุ์

วัยเด็กที่เกเร

เป็นเด็กที่เกเรเลยครับ สมัยประถมเลิกเรียนผมจะไปร้านเกมเลย แต่ผมจะออกจากห้องเรียนก่อนหนึ่งชั่วโมง หนีออกไปร้านเกมแถวโรงเรียน แม่ขับมาตามที่ร้านเกม พอมาถึงที่จอดรถ แม่ให้ผมเลือกว่าจะเอาไม้แบบไหน มีหลายไซส์ครับ ก้านมะยมก็มา หรือไม้ที่หนาๆ หน่อย (หัวเราะ) ผมจะเลือกไม้ใหญ่และหนา ก้านมะยมมันจะแสบครับ ก่อนไปนิวซีแลนด์ผมโดนตีบ่อย ยอมรับว่าตัวเองนั้นก็แสบอยู่เหมือนกันครับ

ผมย้ายไปนิวซีแลนด์ประมาณ ป.6 การไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เปลี่ยนสังคมทำให้เราอยากรู้อยากเห็น ว่าฝรั่งเขาใช้ชีวิตกันอยางไร ซึ่งวัยรุ่นที่นู่นโตเร็ว ใช้ชีวิตเร็ว อายุ 16 ปี ทำงานแล้ว ผมเองก็ทำงานร้านอาหารตั้งแต่อายุ 15-16 ปี เลิกเรียนบ่าย 3 ประมาณ 4 โมงเย็นเข้าทำงานที่ร้าน เริ่มดูดฝุ่น เตรียมทุกอย่างหน้าร้าน 5 โมงเย็น พลิกป้าย Open ผมเริ่มจากงานล้างจานก่อน แล้วค่อยมาเป็นพนักงานเสิร์ฟ ที่ทำงานไม่ใช่เพราะเราเป็นเด็กดีอะไรนะ ทำเพื่อได้เงินจะได้ไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ข้อดีก็มีครับ คือสอนให้ผมใช้ชีวิตคนเดียวได้โดยไม่ต้องพึ่งใคร ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เลี้ยงดูตัวเอง ผมซื้อรถมือสองเองตั้งแต่ไฮสคูล ที่นิวซีแลนด์อายุ 16 ปีทำใบขับขี่ได้แล้ว

 

เด็กใหม่โดนบูลลี่

ตอนที่ไปอยู่แรกๆ เราพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ก็เลยโดนบูลลี่ มีโดนแกล้งบ้าง กระทั่งมีเพื่อนสนิทของผมเป็นชาวฟิลิปปินส์ที่โตที่นู่น เข้ามาปกป้อง ชวนผมไปเล่นแฮนด์บอล ลูกบอลที่ปาเข้ากระแพงแล้วเด้งกลับมา เลิกเรียนเล่นสเก็ตบอร์ดลงเขากัน ล้มบ้างอะไรบ้าง พอได้เพื่อนก็วีรกรรมเยอะ และเราก็เริ่มอยาก Proof ตัวเอง อยากพูดภาษาให้ได้ เข้าสังคมให้ได้ ในโรงเรียนจะมีกลุ่มสายเต้น ดาวโรงเรียน เราพยายามไปเข้ากลุ่มป๊อบปูล่านั้น ผมเองก็เต้นบีบอยมาตั้งแต่ประถม  ถ้าฟอลโลเวอร์เยอะจะป๊อบปูล่าในโรงเรียน เราเองก็ยอดเยอะพอสมควร ผมมีเพื่อนสนิทผู้หญิงคนหนึ่งเขาป๊อบมากในโรงเรียน เราก็พอมีความสามารถ  พูดภาษาอังกฤษได้แล้ว มีความเป็นเด็กฮ็อตในโรงเรียน เริ่มมีตัวตน มีกลุ่ม ก็ไม่โดนบูลลี่แล้วครับ

พอจบไฮสคูล ผมก็ไปเรียนสายวิชาชีพ คล้ายๆ มหาวิทยาลัย เป็นระดับ Diploma เรียนด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ เรียนอินเตอร์เน็ต โค้ด ดาต้าต่างๆ ผมไปอยู่นิวซีแลนด์แบบวีซ่านักเรียน มีกฏว่าต้องเขาเรียนให้ครบตามเกณฑ์ แต่เราเริ่มเที่ยว เริ่มไม่เข้าเรียน เลยถูกส่งตัวกลับเนื่องจากเข้าเรียนไม่ครบตามเกณฑ์ที่กำหนด แม่ก็เสียใจร้องห่มร้องไห้ ผมกลับมาเรียนที่มหาวิทยาลัยรังสิต ในโครงการทุนการศึกษา 50% ช่วงนั้นเรียกว่าผมก็ต้อง Proof ตัวเองเฮือกสุดท้าย ด้วยการตั้งใจเรียนจนจบได้เกรด 3.6 ต้องบอกว่าในวันที่ถูกส่งตัวกลับ เห็นแม่ร้องไห้ เราเองก็เสียใจมากเหมือนกัน เพราะครอบครัวไม่ได้ฐานะดีมาก แม่ทำงานหนักมาตลอด การกลับไทยถือเป็นจุดเปลี่ยนหลายอย่าง ผมกลับมาแบบศูนย์ เพราะกลับมาก็ไม่รู้จักใครแล้ว สังคมก็เปลี่ยนไปหมด ระหว่างเรียนก็เรียนอย่างเดียว แม่ส่งเงินให้ และผมเองมีไปแคสต์งานบ้าง

 

เป้าหมายในชีวิตที่สำคัญคือ อยากให้ครอบครัวสบาย

วันนี้ผมทำมันได้แล้ว ดีใจมาก เพราะครอบครัวเราผ่านอะไรกันมาเยอะมาก ไม่ต้องร่ำรวยมหาศาล แค่แม่ไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องเครียดเรื่องการเงิน มีเวลาอยู่กับลูก ผมแฮปปี้แล้วนะ ทุกวันนี้แม่เกษียนแล้วครับ

 

เส้นทางสู่ดวงดาว

เริ่มจากผมเข้าไปอยู่โมเดลลิ่ง สังกัด elite Model ของฝรั่งเศลที่มีสาขาในไทย ก็ไปแคสต์งานเรื่อยๆ แคสต์ 10 งาน ได้ 2 งาน นั่งรถตู้โดยสารไปแคสต์ ผมมีโอกาสได้ไปแคสต์ซีรีส์เดือนเกี้ยวเดือน 2 เข้ารอบไฟนอลได้ไปอยู่ในโปรเจ็กต์ ทำให้มีชื่อเสียงในระดับหนึ่ง ยอดฟอลโลเวอร์ไอจีจาก 3 พันกว่า ขึ้น 4 แสนกว่า มีโอกาสได้ไปทัวร์ที่ต่างประเทศ สักแป๊บโควิดมา ทำอะไรไม่ได้มาก เลยสตรีมเกมกับแฟนคลับ ก็พอมีรายได้เลี้ยงตัวเองครับ ขายเสื้อผ้าด้วย พอโควิดซา ก็ออกจากค่ายเดิม มีไปแคสต์เล่นหนังกับค่ายโมโน จากนั้นก็มาแคสต์โปรเจ็กต์ PIT BABE THE SERIES ดีใจที่เราได้รับโอกาสใหญ่ครั้ง เป็นเฮือกสุดท้ายที่เราใส่เต็ม เพราะตอนนั้นจะเลิกแล้ว คือแบบจะไม่เล่นแนวสายวายแล้ว แต่ถ้าพี่ฉอดอยากให้เล่นอะไรก็จะเล่น

ตอนถ่ายทำเราไม่รู้หรอกว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ทุกคนเต็มที่ และทุกคนหวัง พออีพีแรกออนแอร์ แล้วติดเทรนด์ ดีใจมากที่กระแสตอบรับดี และได้รางวัลด้วย ทำให้มีกำลังใจสู้ต่อครับ พอมาถึงซีซั่น 2 เราตั้งใจดับเบิ้ลไปอีก อยากให้งานออกมาดีในทุกจุด

 

“พูห์” พาร์ทเนอร์ที่เติบโตไปด้วยกัน

เราเข้าค่ายมาอยู่ด้วยกันโดยที่ยังไม่ได้รู้จักกันมาก ค่อยๆ เรียนรู้กันและกัน ปรับตัว เพื่องานที่ดี ผมกับน้องซิงก์กันง่าย เราเติบโตไปด้วยกัน และมีเป้าหมายที่ชัดเจนเหมือนกันครับ

 

เป้าหมายของอาชีพนักแสดง

ทุกวันนี้สนุกนะ อยากเป็นักแสดงที่ไม่ใช่เซเลบริตี้ อนาคตก็อยากได้ลองเล่นบทใหม่ๆ เล่นให้ได้ทุกคาแร็คเตอร์ ได้รับการยอมรับในเรื่องการแสดง ผมจะไม่หยุดแค่นี้ เริ่มจากซีรีสไทยแล้วก็จะไปให้ถึงระดับเอเชีย ยุโรป ได้เล่นบทภาษาอังกฤษ อยากเป็นนักแสดงจริงๆ ที่เล่นได้ถึงอายุ 40-50 ปี ผมสนใจบทแนวคนโรคจิต แนวโจ็กเกอร์ประมาณนี้ครับ หรือบทผู้ป่วยเฉพาะทาง อย่างหนังเรื่อง Big World ที่แจ็คสัน ยี เล่นเป็นผู้ป่วยทางสมอง คือเขาเก่งมากครับ เขาเป็นไอดอลทางการแสดงของผมเลย เล่นแบบไม่ห่วงหล่อ เราแทบลืมภาพลักษณ์เดิมเขาไปเลย ผมไปดูเบื้องหลังการทำงาน เขาเล่นจนทำให้ผู้กำกับร้องไห้ แล้วคนดูมีหรือจะไม่ร้องไห้

 

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากวงการบันเทิง

ภูมิใจกับตัวเองที่ไม่ถอย แล้วพอทุกอย่างมันดีขึ้น เราเป็นที่รู้จักมากขึ้น ผมยอมรับนะว่าช็อค ดีใจที่ทุกคนแฮปปี้กับผลงาน แต่สุดท้ายเราก็ยังเป็นตัวเอง ผมว่ามันเรียลสุด และมันจะอยู่ได้แบบระยะยาว อยากให้แฟนคลับรักที่เราเป็นเรา การทำงานมันให้ผมรู้หน้าที่ตัวเองดีพอ มีเป้าหมายชัดเจนว่าต้องทำอะไร เป้าหมายผมชัดเจนในทุกปี ผมไม่ห่วงเรื่องความเหลิง เพราะทุกวันนี้ผมอยู่กับมันอย่างเข้าใจ และมีสติ ไม่มีอะไรอยู่กับเราตลอด เราแค่อยู่อย่างไรให้มีความสุขกับการทำงาน ทำเพื่อให้ครอบครัวสบาย วงการนี้ทำให้เราเจอคนหลายแบบ เราต้องเข้าใจเขา และรู้จัก Give and Take อย่ารับอย่างเดียวต้องรู้จักให้ด้วย แล้วทุกอย่างมันจะอยู่ต่อได้ในระยะยาวครับ

 

สิ่งที่อยากบอกกับแฟนคลับ

ขอบคุณที่ชื่นชมผลงาน ผมจะตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีในทุกโอกาส ผมรักทุกคนเท่ากัน ไม่ทรีตใครมากกว่า ไม่ว่าเราจะเคยเจอกันหรือไม่เจอกัน ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน ผม appreciate ทุกคนครับ

 

พูห์-กฤติน  กิจจารุวรรณกุล 

เด็กเรียนสายกีฬา

ผมเป็นเรียนครับ ได้เกียรติบัตรเรียนดีทุกปี พอทำได้ ก็อยากทำให้ดีขึ้นอีกเรื่อยๆ ผมชอบเตะบอลด้วย ความฝันวัยเด็กคืออยากเป็นนักฟุตบอล เรื่องเรียนดีคือผมแค่ทำได้ แต่สิ่งที่ผมชอบคือเตะบอล เรียนเสร็จผมก็ซ้อมบอล ชีวิตผมมีแค่นี้คือ เรียนกับฟุตบอล พอเริ่มโตเป้าหมายเป็นนักฟุตบอลก็ห่างออก มันต้องเตรียมสอบเข้า  ม.3 ขึ้น ม.6 ต้องกลับมาอ่านหนังสือหนัก เลยเอนไปทางวิศวะ ซึ่งผมเข้าเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนดรุณสิกขาลัย เป็นโรงเรียนเตรียมวิศวะ ตอนนี้ผมเรียนจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะวิศวกรรมศาสตร์ หลักสูตรนานาชาติ สาขา Robotic and AI เป็นมหาวิทยาลัยที่ผมตั้งใจเข้ามากๆ ดีใจที่ได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองอยากเรียน และสังคมผมกว้างมากขึ้นจากในรั้วมหาวิทยาลัย

เส้นทางสู่ดวงดวาง

ช่วงม.5 ผมเปิดเฟสบุ๊คเห็นเพจประกาศแคสต์ต่างๆ เราอยากเห็นตัวเองในจอบ้าง อยากรู้ว่าเป็นไง ตอนเรียนมัธยมผมอยู่หอ อาจารย์ที่โรงเรียน พาไปออดิชั่นโปรเจ็กต์ ปฏิบัติการค้นหานักแสดงตัวจริง The Next one ที่เซ็นทรัลเวิลด์ ขึ้นเวทีไปแนะนำตัวด้วยความตื่นเต้นมาก แล้วก็เดินลง จบแค่นั้น ผลคือไม่ผ่าน แต่เรารู้สึกท้าทาย สนุกดีนะ  อยากลองอีก ผมเลยส่งโปรไฟล์ตัวเองแคสต์ผ่านทางเฟซบุ๊ค นั่งทำคอมพ์การ์ดเอง ก็มีเรียกไปแคสต์นะ แต่ก็ไม่ค่อยได้งานใหญ่ เคยจะได้เล่นซีรีส์วยเรื่องหนึ่งแต่สุดท้ายโปรเจ็กต์ไม่ได้ไปต่อ ก็แคสต์งานไปเรื่อยๆ จนมาเจอโปรเจ็กต์ AUDITION ค้นหานักแสดงหน้าใหม่! “PIT BABE The Series” เราสนใจ และรู้สึกมีความหวังกว่าทุกที่ ลองไปออดิชั่นจนได้เข้า 12 คน ดีใจมากๆ แล้วถึงยังไม่รู้ว่าจะได้เล่นบทอะไร แต่นี่คือโอกาสครั้งสำคัญแล้ว จนถึงวันประกาศว่าเราได้รับบท “ชาลี” ผมดีใจจนร้องไห้เลย ไม่คิดว่าจะได้เล่นบทนี้ หลังจากนั้นมันก็เกิดความกดดันนะ ก็พยายามสุดๆ ระหว่างที่เวิร์คช็อป ก็โดนทั้งเข้าห้องเย็น โดนพี่ฉอดพี่เอส คอยสอน คอยติ คือพี่ๆ เขาหวังดี และพยายามสอนทุกอย่าง แบบนี้ยังไม่ได้นะ ยังไม่พร้อมเข้ากอง ผมก็พยายามพัฒนาตัวเองเต็มที่ พอมาซีซั่น 2  อะไรๆ ก็ดีขึ้นมาก เข้าที่เข้าทาง และเก็ตมากขึ้นครับ

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากวงการบันเทิง

พี่ฉอดสอนตลอดว่า ให้เป็นที่รักของทุกคน อยู่อย่างไรให้คนรัก อย่าคิดว่าเราดังแล้ว เพราะจะมีคนเก่งกว่าเรา มีคนหล่อกว่าเรา มีคนดังกว่าเรา พยายามทำตัวเองให้ดีที่สุด พัฒนาตัวเองตลอด ระยะเวลา 2 ปีที่ทำงาน ทำให้เราโตขึ้นมาก และมีวุฒิภาวะ

 

“พาเวล” พาร์ทเนอร์ที่เติบโตไปด้วยกัน

ตั้งแต่ที่เริ่มโปรเจ็กต์ด้วยกัน จนมาถึงซีซั่น 2 พี่เขาสอนผมหลายยอย่าง เพราะเขามีประสบการณ์มากกว่าเรา คอยสอนว่าจำบทยังไง นั่งต่อบทด้วยกัน ทำงานด้วยกันเรื่อยๆ จนคอนเน็คกันมากขึ้น รู้แนว รู้จังหวะกันไปหมด ผมประทับใจพี่เขาตรงที่เขามีแพชชั่น มุ่งมั่นกับทุกอย่างที่ทำ

 

เป้าหมายของอาชีพนักแสดง

หลังจากซีซั่น 2 ผมอยากเปลี่ยนตัวเองจากนักแสดงหน้าใหม่ เป็นนักแสดงและศิลปินที่ได้รับการยอมรับในปีนี้ อยากให้ตัวเองเติบโตมากขึ้นไปอีกขั้นครับ

 

สิ่งที่อยากบอกแฟนคลับ

ขอบคุณที่ซัพพอร์ตกันตั้งแต่วันแรกที่ผมยังไม่มีอะไรมาก ติดตามกันเรื่อยๆ อยู่ด้วยกันตลอด จนตอนนี้ด้อมใหญ่ขึ้น ทั้งบ้านคู่และบ้านเดี่ยว ยินดีที่ได้คุยและรู้จักกับทุกคน เวลาเจอกันอยากให้ทุกคนได้รับพลังงานดีๆ จากเราไป หวังว่าจะอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ นะครับ

 

ฝากผลงาน

PIT BABE THE SERIES 2 เปลี่ยนแนวเป็นไซไฟมากขึ้น ภาพสวย ยังคงจุดเด่นเรื่องรถไว้ เรื่องแซ่บคือแซ่บมากแน่นอน เสิร์ฟให้ทุกคู่ และเนื้อเรื่องจากที่ออนแอร์ไปคือเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆ ชาลี โตขึ้น มีความเป็นผู้นำมากขึ้น แต่ก็จะมีปมปัญหาเข้ามาในคู่ชาลีกับเบ๊บ ซึ่งพวกเขาจะผ่านบททดสอบกันอย่างไร ก็เอาใจช่วยด้วยนะครับ

Text: AuAi 

Photo: Tanayut 

Photo Asst: อภิวิชญ์ เดสูงเนิน

Stylist: Neti Poomtong @toonznetistyle

Outfits & Accessories:

Pooh: @palmangels @ppgroupthailand @sirivannavari_shop @swarovski @jimmychoo

Pavel: @palmangels @ppgroupthailand @sirivannavari_shop @swarovski @christianlouboutin @z_zocial