ทำความรู้จัก ลี ฐานัฐพ์ โล่ห์คุณสมบัติ ผู้ชายอบอุ่น ขี้เล่น แสนดี สเป็คแฟน

ทำความรู้จัก ลี ฐานัฐพ์ ผู้ชายอบอุ่น ขี้เล่น แสนดี สเป็คแฟน

ทำความรู้จัก ลี-ฐานัฐพ์ โล่ห์คุณสมบัติ อีกหนึ่งพระเอกเนื้อหอมของวงการบันเทิงตอนนี้ นอกจากจะเป็นนักแสดงฝีมือดีแล้ว เขายังเล่นดนตรีเก่ง ร้องเพลงเพราะ แถมนิสัยก็น่ารักอีกต่างหาก มารู้จักลีให้มากขึ้นกว่าเดิม ผ่านบทสัมภาษณ์นี้ แล้วคุณจะหลงรักผู้ชายคนนี้มากกว่าเดิม เชื่อสิ สเป็คแฟนมาก…

อัพเดตผลงานช่วงนี้กันหน่อยค่ะ

ละครสั่งใจให้หยุดรักเธอ กำลังจะออนแอร์วันที่ 19  กรกฎาคมนี้แล้วครับ Mama gogo แม่มาคุม…หนุ่มบาร์ร้อน ออนแอร์ปลายปี  ส่วนซีรีส์ Baker Boys รักของผม ขนมของคุณ รอติดตามกำหนดการออนแอร์นะครับอีกไม่นานเกินรอ

อยากถามถึงจุดเริ่มต้นของการทำงานในวงการ ลีเข้ามาทำงานในวงการบันเทิงได้อย่างไรคะ

ผมเข้าประกวด “Finding U-Prince Project” เป็นโปรเจ็กต์ค้นหาพระเอกซีรีส์ “U-Prince The Series” ซึ่งตอนนั้นผมโดนหลอกมาครับ (หัวเราะ) คือผมก็เป็นเด็กแคสต์งานโฆษณาทั่วไป และประกวดวงดนตรีเป็นหลัก คือผมคิดว่างานนี้จะเป็นการแคสต์งานเหมือนทุกครั้ง กลายเป็นว่านี่เป็นการประกวดเลย ผมก็งอนผู้จัดการคนเก่า (หัวเราะ) ไปๆ มาๆ สุดท้ายเข้ารอบ และก็ได้รับเลือกครับ

คือผมไม่ได้หวังว่าจะได้เลยครับ เพราะตอนนั้นผมค่อนข้างแสดงความเป็นตัวเองมาก พี่ถา (สถาพร พานิชรักษาพงศ์ ผู้บริหาร GMMTV) ถามอะไร ผมก็ตอบแบบมึนๆ ซึ่งวันนั้นระดับบอสเป็นคณะกรรมการหมดทุกคนเลย แล้วผมไม่รู้จักใคร ที่ได้คงเพราะคาแร็คเตอร์ด้วย ทันทีที่ผมรู้ ผมก็ขอโทษ แบบว่าสำนึกผิดทัน (หัวเราะ)

จริงๆ แล้วชอบการแสดงมั้ยคะ

เมื่อก่อนผมไม่ชอบเลย หน้ากล้องให้เราเป็นใครก็ไม่รู้ สวมบทบาทเป็นอะไรก็ไม่รู้ ผมรู้สึกว่าการไม่เป็นตัวเอง การทำสิ่งที่ไม่ชอบ เราไม่มีความสุข เราเป็นคนแบบนี้จะให้เล่นเป็นหมอที่ดีได้ยังไงกัน ซึ่งตอนนั้นเราไม่เข้าใจศาสตร์การแสดง ก็เลยยังไม่ชอบ นั่นคือช่วงแรกๆ นะครับ

แต่ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่า การแสดงคืองานศิลปะอย่างหนึ่ง ซึ่งก็ไม่ได้ต่างจากการเล่นดนตรีที่ผมทำเท่าไร  เพราะบางที เวลาไปเล่นดนตรี ผมก็ไม่ได้เล่นเพลงที่เราชอบ หรือแนวที่ชอบ แต่เราต้องเล่นเพลงนี้ เพราะคนดูชอบ ผมว่าเรื่องอารมณ์ในการเล่นดนตรี มันสามารถประยุกต์ใช้กันได้กับการแสดง ผมอาจจะทำได้ไม่ดีมาก แต่ก็พยายามพัฒนาให้ดีขึ้น ผมเริ่มรักการแสดงมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้รักมากพอๆ กับดนตรีแล้วครับ

เล่าเรื่องครอบครัวของลีให้ฟังบ้างได้มั้ยคะ

ครอบครัวของผมออกแนวมีระบบ ระเบียบ และจริงจังมากกับทุกอย่างในชีวิต ทั้งการปฏิบัติตัว การเรียน พ่อจะเป๊ะกับลูกมาก ตั้งแต่ผมเกิดจนวันนี้ก็ยังเป๊ะอยู่นะ เป๊ะเรื่องเวลา  ความรับผิดชอบ ตื่นกี่โมง นอนกี่โมง เข้าบ้านกี่โมง อ่านหนังสือกี่โมง สอบต้องได้เกรดเท่านี้นะ

ด้วยความที่พ่อรับราชการอยู่ต่างจังหวัด แม่ก็เลยรับหน้าที่หนักในการเลี้ยงลูก 3 คน แม่ผมเป็นแม่บ้าน จะคอยจัดการเรื่องทุกอย่างของลูก และจัดการเรื่องภายในบ้าน เมื่อก่อนที่บ้านผมมีหนี้ด้วยครับ ดังนั้นเวลาจะกิน จะใช้ จะไปไหน จะทำอะไรต้องวางแผนดีๆ ให้รัดกุม มีความเป๊ะในทุกๆ เรื่อง

แล้วพ่อผมคาดหวังว่าลูกต้องเป็นทนายความ เป็นหมอ เป็นวิศวะฯ พี่สาวผมเรียนสายวิทย์ทั้งคู่ พ่อค่อยสบายใจหน่อย แต่ผมลูกชายคนเล็กๆ ไปทางสายศิลป์มากกว่า ผมอยากเรียนดุริยางคศิลป์มาก แต่ผมเห็นว่าที่บ้านยังมีหนี้ เกรงว่ารายได้จะไม่พอค่าเรียน ก็เลยเรียนอย่างอื่น ซึ่งผมแอดมิชชั่นเข้านิติศาสตร์ กับรัฐศาสตร์แต่ไม่ติด มาติดนวัตกรรมสื่อสารสังคม มศว ก็เรียนยาวจนจบปริญญาโทเลยครับ

กดดันมั้ยคะตอนนั้น

ตอนเด็กๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร เราก็ทำหน้าที่ของตัวเอง ตื่นเช้าไปโรงเรียน กลับบ้านมาก็ทำการบ้าน อ่านหนังสือ มัธยมเริ่มโตขึ้น ก็เอ๊ะ ทำไมเราไม่ได้ดูละครหลังข่าวบ้าง อยากดูอังกอร์บ้าง (หัวเราะ) ก็ไม่ได้ดู เพราะสองทุ่มต้องเข้านอนแล้ว  คือผมว่ามันก็มีผลดีนะ ที่พ่อแม่สร้างกรอบไว้ให้ เราเลยไม่ได้เถลไถลไปไกล เพราะช่วงวัยรุ่นเราก็ได้เห็นตัวอย่างจากเพื่อนที่หลุดกรอบจนต้องโดนไล่ออกก็มีครับ

พอช่วงมัธยมเราโตขึ้นพอที่จะเข้าใจสถานะครอบครัวว่า บ้านเรามีหนี้นะ หนี้มาจากการทำธุรกิจครับ ทำให้มีค่าใช้จ่ายต่อเดือนเยอะ ต้องผ่อนแบงก์เยอะมาก ไหนจะต้องเลี้ยงลูกสามคน ค่าใช้จ่ายก็ต้องเยอะตามไปด้วย ผมเป็นเด็กผู้ชาย ก็จะกินเยอะ มีของเล่น เรียนพิเศษ เล่นดนตรี ก็อาจจะมีค่าใช้จ่ายมากกว่าพี่สาว อย่างเวลาไปกินหมูกระทะ หัวละ 199 เองนะ แต่สุดท้ายกลับบ้านมา เห็นแม่นั่งกินไข่ดาว ไข่เจียว อยู่ที่บ้าน เราก็รู้สึกสะเทือนใจเหมือนกันครับ  คือแม่ยอมอด ให้ลูกได้กินได้ตามใจ อย่างกีตาร์ตัวแรกที่ได้ตอนป. 5 แม่ซื้อให้ผม ก็ต้องขายทองกันเลย

ช่วงม. 2 ผมมีหลุดๆ บ้าง ไม่ตั้งใจเรียน โดดเรียนไปเตะตะกร้อ จนเกรดเหลือ 2.4 วันหนึ่งพ่อเปิดห้องเข้ามา กระชากบัตรเน็ต แล้วบอกว่า ทำไมไม่เอาดีสักอย่าง แม่ซื้อกีตาร์ให้กี่ปีแล้ว กีฬาก็ไม่เอา ดนตรีก็ไม่สุด วันนั้นทำให้ผมคิดได้ กีตาร์มีคุณค่าทันที งั้นเราจะเอาดีด้านดนตรี แล้วหน้าที่หลักของเราคือเรียน ต้องเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ให้ได้ เพื่อต่อยอดให้กับตัวเอง

ส่วนหนึ่งก็ต้องขอบคุณพ่อแม่ที่ตีกรอบให้ พอจบปริญญาตรี ผมก็เรียนต่อโทเลย เล่นดนตรีกลางคืนไปด้วย เรียนปริญญาโทไปด้วย อยากพิสูจน์ให้เห็นว่าดนตรีก็ทำเงินได้ คือสถานการณ์ครอบครัวคลี่คลายดีขึ้นตอนผมเรียนจบ ได้เงินจากคุณพ่อเกษียณและพี่สาวคนโตช่วยนำเงินมาโปะหนี้ ก็เลยทำให้ผมมีเวลาไปเล่นดนตรีได้ครับ

ทุกวันนี้เป็นนักแสดงเต็มตัวแล้ว คุณพ่อคุณแม่ยินดีและภูมิใจกับความสำเร็จของลูกชายแค่ไหนคะ

พ่อภูมิใจแต่ไม่พูด ปากแข็ง แต่เขาไปคุยกับเพื่อน อวดมาก ส่งรูปผมเข้าไลน์กรุ๊ป ไปงานเลี้ยงรุ่นก็เล่าให้เพื่อนๆ ฟัง พอเพื่อนบอกว่าลูกชายหน้าเหมือนแกตอนหนุ่มๆ เลยนะ กลับบ้านมาหน้าบานเลยจ้า (หัวเราะ) ตอนผมไปออกรายการร้องข้ามกำแพง ก็โทรบอกเพื่อนๆ ให้ดู กดช่อง 23 นะ ดูลูกชายออกรายการหน่อย ผมก็จะคอยห้าม “พ่อๆ อย่าอวดเยอะ ผมอาย” เมื่อก่อนพ่อไม่ค่อยสนับสนุนลูกให้ทำงานในวงการบันเทิงเท่าไร ตัดภาพมาตอนนี้ อวดลูกเก่งมาก (หัวเราะ)

มีเวลาได้พาครอบครัวไปกินข้าวนอกบ้านบ้างมั้ยคะ

มีครับ แต่ส่วนใหญ่ผมกินที่บ้านครับ ผมชอบกินกับข้าวฝีมือแม่ แต่พ่อชอบบอกว่า แม่ทำกับข้าวไม่อร่อย แต่ผมว่าอร่อยจะตาย คือแม่ทำให้ด้วยใจ ทำให้ด้วยความรัก บอกไม่อร่อยได้ไง เดี๋ยวเขาเสียใจ (ยิ้ม) เมนูเด็ดของแม่คือ แกงฮังเล เลิฟที่สุด แม่ผมเป็นคนเหนือ ดังนั้นเมนูอาหารเหนือผมกินได้หมด ชอบมาก ลาบเหนือ ลาบคั่ว ยำจิ้นไก่ ข้าวซอย ขนมจีนน้ำเงี้ยว แกงขนุน อร่อยทุกอย่าง

คุยเรื่องครอบครัวแล้ว ขอถามเรื่องความรักบ้าง สเป็คของลีชอบผู้หญิงแบบไหนคะ 

คือถ้าเราจะมีใครสักคน เขาต้องเข้าใจในหน้าที่การงานของผมมากๆ ต้องแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ บางทีผมเล่นกับนางเอก ก็ต้องมีจูบกัน จูบกับนางร้ายด้วย ซึ่งเราเกรงใจมากนะตอนที่ทำงาน ต้องขอโทษเพื่อนร่วมงานกันตลอดเวลา งานผมเป็นแบบนี้ ดังนั้นถ้าจะคบกัน ต้องเป็นคนที่เข้าใจกันมากๆ

ผมชอบคนที่โตเรื่องความคิด และการใช้ชีวิต ความสวยและรูปร่างมันคือสิ่งภายนอก ผมชอบคนที่มีเสน่ห์และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวบางอย่าง มีความสามารถบางอย่าง เช่น บางคนถ่ายรูปเก่ง เล่นดนตรีได้ ร้องเพลงเพราะ วาดรูปเก่ง หรือมีรสนิยมด้านแฟชั่นดี ตรงนี้คือเสน่ห์ที่ดึงดูดออกมาภายนอกได้ดี มากกว่าความสวยหรือรูปร่างด้วยซ้ำครับ

เวลาที่จับดินสอวาดรูป นี่คือเสน่ห์ หรือ บางคนทำอาหารเก่งมาก แค่หยิบตะหลิว อืม… ใช่เลย ผมชอบคนที่มีแพชชั่นและมีความสามารถเฉพาะตัวครับ

ไม่ได้หมายถึงว่าต้องจะเป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟ็กต์หรือเก่งไปทุกอย่างขนาดนั้นนะครับ ผู้หญิงบางคนที่เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก อาจจะรู้สึกว่าไม่เก่งหรือไม่เก๋ เท่ากับผู้หญิงที่เป็นเวิร์คกิ้งวูแมนทำงานนอกบ้าน นั่นไม่ใช่เลยครับ ผู้หญิงทุกคนต่างมีคุณค่าในหน้าที่ของตัวเอง ผู้หญิงที่ทำงานนอกบ้านก็มีคุณค่าในแบบของเขา แม่บ้านเลี้ยงลูก ทำงานบ้าน ก็มีคุณค่าไม่แพ้กันเลย

ผมว่าการเป็นแม่บ้าน เป็นอีกอาชีพที่น่าภูมิใจนะ เป็นแบ็คอัพสำคัญของครอบครัวเลย ทำงานบ้าน เลี้ยงลูก เหนื่อยมากนะ ผมเข้าใจ เพราะแม่ผมก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก ผมเห็นจากแม่มาตลอดว่า ผู้หญิงที่มีบทบาทเป็นแม่บ้าน ดูแลลูก ดูแลสามี ดูแลบ้าน คือคนสำคัญสำหรับครอบครัวมาก  หัวหน้าครอบครัวจะประสบความสำเร็จไม่ได้เลย ถ้าเรื่องในบ้านไม่เรียบร้อยสมบูรณ์

ลีมีแฟนหรือยังคะ 

ไม่ต้องถามเลย… (หัวเราะ) ทุกวันนี้ผมติดแม่จะตาย ยังนอนกับแม่อยู่เลย เรื่องมีครอบครัวอีกสักพักเลยครับ น่าจะอายุสามสิบกว่าๆ ขึ้นไป เป็นช่วงวัยที่กำลังมั่นคง ภูมิฐานครับ

นายแบบ: ฐานัพฐ์ โล่ห์คุณสมบัติ 
เรื่อง AuAi Photo: เนาวพจน์ โพธิเกษม 

เรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ 

แด๊ดดี้ละมุนมาก! แพท พาวเวอร์แพท กับการถ่ายแบบครั้งแรกในรอบ 17 ปี

แจ็คสัน หวัง จากนักกีฬาทีมชาติ-ศิลปิน สู่เส้นทางผู้บริหารที่นำพา TEAM WANG ไปไกลระดับโลก