คนใช้ ชูโรง สร้างสีสันให้ละครสนุกขึ้น

เป็นตัวละครประกอบ ไม่ใช่ตัวละครหลักใดๆ แต่ต้องยอมรับว่าบท คนใช้ นี่แหละที่ช่วยสร้างสีสันให้ละคร บางทีเนื้อเรื่องละครซีเรียสสุดๆ แต่พอบทคนใช้มาก็ทำให้ละครสนุกและคลายความตึงเครียดลง เรียกว่าเป็นตัวชูโรงเลยทีเดียว เราไปดูกันซิว่า มีคนใช้จากเรื่องไหนบ้างที่ชูโรงให้ละครสนุกขึ้น

คนใช้ สร้างสีสัน

แอ๊ว จาก เพลิงบุญ เรียกว่าเป็นตัวละครที่แทนความคิดของคนดูหมดเลย ทั้งบ่นว่าใจเริง (และแอบด่าเบาๆ) ทั้งมีความเห็นใจและเหนื่อยหน่ายพิมาลา ทั้งหงุดหงิดฤกษ์ (แต่ก็เป็นผู้รายงานสถานการณ์ได้ดี) แถมความตลกหน้าตายของเธอยังทำเอาฉากเครียดๆ กลับผ่อนคลายขึ้นทันตา เรียกว่าเป็นบทที่สร้างสีสันให้กับละครได้ดีเลยแหละ

คำแก้ว จาก รากนครา เพิ่งออกมาได้แค่ตอนเดียว แต่ถือว่าเป็นตัวสร้างสีสันให้เรื่องได้เลยทีเดียว คำแก้วเป็นเด็กรับใช้ผู้ติดตามแม้นเมืองไปยังเมืองเชียงพระคำ ด้วยคาแร็กเตอร์ที่เป็นเด็ก ไม่ประสีประสา ไม่ค่อยคิดอะไรเยอะ ช่างพูด ช่างถาม ช่างเจ๊าะแจ๊ะ (จนบางทีก็ดูไม่ค่อยรู้จักกาลเทศะ) แต่บอกเลยว่าทำให้เนื้อเรื่องที่ตึงเครียดดูผ่อนคลายขึ้นทันที เป็นตัวละครที่น่ารักอีกตัวหนึ่งเลยละ

อีแอบ จาก นางทาส คนใช้แสนร้าย แต่ร้ายเพราะรักเจ้านายม้ากมาก ในเรื่องนี้แม้จะร้าย แต่อีแอบก็ดูมีความซื่อปนฮาอยู่เหมือนกัน แถมชูโรงให้คนยิ่งหมั่นไส้เข้าไปอีก เรียกว่าถ้าเรื่องนี้ไม่มีบทนี้ คงจะน่าเบื่ออยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะถึงจะเป็นแค่คนใช้ แต่ก็มีความสำคัญกับเนื้อเรื่องในฐานะทาสด้วยกันกับอีเย็น และมีความสำคัญกับเรื่องมากๆ

ละม่อม จาก ทองเนื้อเก้า หรือที่เรารู้จัก และเรียกกันติดปากว่า “น้องไข่ตุ้ม” แม้จะออกมาได้ไม่กี่ตอน แต่เป็นคนคอยสอนให้วันเฉลิมรู้จักการใช้ชีวิต รู้ผิดชอบชั่วดี และคอยเลี้ยงดูวันเฉลิมในขณะที่ลำยองเอาแต่เมาหัวราน้ำ และติดการพนัน แถมคำฮิตติดปากที่มากจากสำเนียงเหน่อๆ ที่พูดไม่ชัดอย่าง “ไข่ตุ้ม” ก็ดังเปรี้ยงปร้างเลยทีเดียว เป็นตัวละครที่ช่วยสร้างสีสันให้เนื้อเรื่องได้มากเลย