7 คนดังเล่าเรื่องผี ประสบการณ์สุดหลอนที่ชวนขนลุก อ่านแล้วนอนไม่หลับ

Alternative Textaccount_circle
event

ดีเจโป้ง ณัฐพงษ์ แตงเกษม

“ผมเคยเจอผีไม่กี่ครั้ง แต่ในไม่กี่ครั้งนั้นก็เป็นภาพหลอนติดตามาจนทุกวันนี้ อย่างตอนบวชที่วัดบวรฯ ผมมักจะชอบนั่งสมาธิคนเดียว เพราะอยากฝึกจริงจังในด้านนี้ อยากรู้ว่าพอจิตเรานิ่งจริงๆ จะเป็นอย่างไร หลังจากนั่งสมาธิเสร็จ เวลาเดินกลับกุฏิจะรู้สึกว่ามีคนตาม และมองตลอดเวลา แม้แต่นั่งพักริมระเบียงก็เหมือนมีสายตามองมาจากมุมหนึ่ง คืนนั้นไม่สบายใจ เลยเล่าให้พระอาจารย์ฟัง ท่านก็บอกว่าให้แผ่จิตอันเป็นกุศลให้ หลังจากนั้นพอผมนั่งสมาธิก็นึกถึงเขาและแผ่ส่วนกุศลให้ พอมานั่งริมระเบียงก็ได้กลิ่นดอกไม้หอมๆ น่าจะเป็นดอกแก้วหรือดอกโมก มาพร้อมกับลมเย็นๆ รู้สึกชื่นใจ มันอาจเป็นเรื่องของธรรมชาติ เพราะตอนนั้นผมบวชหน้าหนาว เลยมีลมพัดเย็นๆ มาพร้อมกับกลิ่นหอมของดอกไม้ แต่ก็ไม่รู้สินะ

ประสบการณ์หลอน เรื่องผี

“ที่น่ากลัวขึ้นมาหน่อยคือตอนเด็กๆ ผมไปนอนบ้านยาย ซึ่งเป็นบ้านไม้ ไม่มีแอร์ ใช้วิธีเปิดหน้าต่างให้ลมเข้าเอา ซึ่งจะมีมุ้งลวดและม่านโบราณแบบใช้มือรูดอยู่ เวลาลมพัดม่านจะขยับตามแรงลม ซึ่งช่วงที่ม่านปลิวนี้เองเป็นจังหวะที่ผมลืมตาขึ้นมาพอดี ตอนนั้นสะลึมสะลือ มองไปตรงหน้าต่างเห็นโครงกระดูกค่อยๆ โผล่ขึ้นมา ด้วยความเป็นเด็กจึงรีบหลับตา เอาหลังเบียดยายไว้ด้วยความกลัว

“และแล้วก็เกิดเหตุการณ์คล้ายๆ กันอีกครั้งตอนโต แต่ดีกรีแรงมาก คือเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ตอนเพิ่งย้ายเข้าบ้านหลังปัจจุบัน  วันแรกที่เข้าไปอยู่ยังไม่ได้เชิญพระและทําบุญบ้านเลย คืนนั้นผมเปิดไฟหัวเตียงนอนอ่านหนังสือ สักพักก็เผลองีบหลับไป จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะ ‘ฮึ ฮึ ฮึ’ เลยลืมตาตื่นขึ้นมามองหาต้นเสียง กวาดตามองทั่วห้องก็เห็นอะไรบางอย่างเป็นสีเทาขุ่นๆ ดุ๊กดิ๊กอยู่ตรงเพดานมุมห้อง พอปรับโฟกัสสายตาให้ชัดแล้วเพ่งอีกที ก็เห็นเป็นเท้าคนห้อยลงมาจากบนฝ้าเพดาน แล้วก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนเห็นเป็นชุดกระโปรงยาวสีเทา เห็นดอกไม้ กระทั่งเห็นมือเขากอดพวงหรีดอยู่ แล้วก็หยุดแค่ตรงหน้าอก

ประสบการณ์หลอน

“ตอนนั้นผมขยับตัวไม่ได้ เลยท่องบทสวดมนต์มงกุฎพระพุทธเจ้า 9 จบ พยายามบอกให้เขาไป แต่เขาก็ยังคงลอยอยู่ตรงนั้นพร้อมกับหัวเราะในลำคอเหมือนเดิม ก่อนจะได้ยินเสียงพูดว่า ‘ท่องก็ผิด’ ถึงตรงนี้ผมตกใจสุดขีด ตาเบิกโพลง จิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จะลุกหนีก็ไม่ได้ จนเขาเอียงหัวลงมา เห็นเป็นผู้หญิงผมยาวจนปิดหน้าปิดตา โผล่มาแค่ปาก ในใจผมคิดถึงแม่อย่างเดียว ขอให้พระคุณของแม่หรือสิ่งที่ปกป้องคุ้มครองบ้านหลังนี้ช่วยลูกด้วย แล้วพยายามดันตัวเองลุกขึ้นพร้อมกับตะโกนเรียก ‘แม่!!’ จนหลุดออกมาได้ สภาพทุกอย่างในห้องเหมือนเดิม ไฟทุกดวงยังคงเปิดอยู่ แต่เขาหายไปแล้ว คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลย กระทั่งเห็นแสงอาทิตย์ขึ้นจึงค่อยนอนต่อ ตื่นเช้ามาแม่ถามว่า ‘เมื่อคืนเรียกฉันหรือเปล่า’ ผมตอบว่าเปล่า และไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง แต่บอกแม่ว่านิมนต์พระมาทําบุญบ้าน พรมน้ำมนต์กันดีกว่า หลังจากนั้นมาก็ไม่มีอะไรแบบนี้อีกเลย อยู่แบบร่มเย็นเป็นสุขมาก

“ผมได้เล่าเหตุการณ์นี้ให้พระฟัง ท่านบอกว่านั่นไม่ใช่เจ้าที่ แต่เป็นสัมภเวสีที่เคลื่อนผ่านมา พระท่านบอกว่าไม่มีอะไรหรอกโยม เขาก็เหมือนคนขี้เล่น เจอสาวก็อยากแซว นี่เธอเจอหนุ่มนอนอยู่เลยอยากแซวบ้าง คือตอนนั้นผมอายุไม่เกิน 20 วัยยังละอ่อน ขาวตี๋ นอนถอดเสื้อด้วย ดูน่าเข้ามาทักทายอยู่ แต่ทักฮาร์ดคอร์ไปหน่อย จนทุกวันนี้เสียงหัวเราะกับคําว่า‘ท่องก็ผิด’ ยังติดหูอยู่เลย”

—————

เพชรจ้า วิเชียร กุศลมโนมัย

“10 ปีที่แล้ว ตอนกําลังจะย้ายเข้าบ้านใหม่ บ้านผมน่าจะเป็นหลังแรกที่ย้ายเข้ามา ยังไม่มีเพื่อนบ้านเลยตอนนั้น วันหนึ่งแวะเข้ามาดูบ้านตอนหนึ่งทุ่ม นั่งๆ อยู่รู้สึกมีคนแอบดู พอหันไปเหมือนมีอะไรวิ่งหายไปในความมืด ความที่เป็นคนชอบท้าเลยคิดในใจว่า ‘แน่จริงมึงมาให้เห็นอีกรอบสิ’ แป๊บเดียวเท่านั้น เหมือนเห็นอะไรวิ่งผ่านแวบๆ ด้านประตูหลังบ้าน เลยตัดสินใจขับรถกลับบ้านหลังเก่าดีกว่า

“พอถึงวันย้ายเข้าบ้านใหม่ ผมกลับมาจากจัดรายการวิทยุตอนตี 3 จอดรถหน้าบ้านเสร็จ เปิดกรงหมา เทอาหารให้กิน มันกินได้แป๊บหนึ่งก็วิ่งไปที่ประตูกระจก เห่ายกใหญ่ เหมือนเห็นอะไรบางอย่าง สักพักสัญญาณกันขโมยรถผมดัง กดรีโมตก็แล้วเสียงสัญญาณก็ยังดังไม่หยุด จนต้องสตาร์ตแล้วดับเครื่องถึงหยุดได้ ในใจก็นึกท้าอีก ‘ถ้ามึงแน่จริงทําให้ดูอีกทีสิ’ แล้วก็พาหมาเข้าบ้าน เดี๋ยวเดียวเหมือนฉายหนังซ้ำ หมาวิ่งกลับไปที่ประตูเห่าต่ออีกยกใหญ่ สัญญาณกันขโมยดังขึ้นอีก ทีนี้เริ่มนอยด์จริงๆ ละ

“ด้วยความที่บ้านผมติดเซ็นเซอร์ประตูและหน้าต่างทุกบาน ก่อนเข้านอนผมก็รีบไล่ปิดประตูหน้าต่าง เวลาปิดสัญญาณจะดังติ๊ด แปลว่าปิดเรียบร้อย และที่หน้าห้องผมจะมีจอบอกว่าจุดนี้ประตูหน้าบ้าน ข้างบ้าน หน้าต่าง ถ้าถูกเปิดไฟจะขึ้น พอเดินขึ้นชั้นบนมีเสียงติ๊ดๆ และไฟขึ้น ส่งสัญญาณให้รู้ว่าประตูถูกเปิด ประเด็นคือใครเปิด??!! เวลานั้นผมไม่สนอะไรแล้ว รีบเข้าห้องนอน ปิดประตู คิดอย่างเดียวว่าอย่าบิดลูกบิดประตูนะขอร้อง คือไม่กล้าหลับเลย กลัว รอจนตีห้า ฟ้าเริ่มสว่างก็รีบขับรถออกจากบ้านไปอยู่บ้านพี่ชาย ก่อนจะตัดสินใจไปหาป๊า เพราะพ่อผมเป็นเซียนพระ เคยบังคับให้ผมห้อยพระตั้งแต่เด็กแต่ผมปฏิเสธตลอด คําแรกที่ป๊าพูดกับผมคือ ‘มึงโดนผีหลอกมาละสิ ถึงมึงห้อยพระก็ไม่ช่วยอะไรหรอก พระไล่ผีไม่ได้ มึงต้องเอาผีไปเลี้ยง’ คือพ่อผมเลี้ยงกุมารมา 50 ปี พอรู้เรื่องนี้เลยยกกุมารให้มาเฝ้าบ้านผมแทน

“ตอนได้กุมารมาก็ยังไม่เชื่อนะ กระทั่งคืนหนึ่งผมกดเอทีเอ็มแล้วตู้มันดูดบัตร อธิษฐานในใจว่าถ้ากุมารทองตัวนี้มีจริงช่วยเอาบัตรเอทีเอ็มออกมาหน่อย พูดเสร็จปุ๊บ บัตรเด้งออกมา ผมนี่ขนลุกเลย ไม่ได้ดีใจนะ แต่ขนลุกเพราะความกลัว หลังจากนั้นผมซื้อน้ำแดงมาเก็บไว้เต็มตู้เย็นเลย

“มีอยู่ครั้งหนึ่งริว จิตสัมผัส มาดูฮวงจุ้ยบ้านให้ เขาบอกว่าแต่งบ้านโอเคนะ ถูกฮวงจุ้ย ตัวบ้านไม่มีผี แต่พอเขาเข้าไปในห้องนอนผมแล้วเปิดผ้าม่านมองออกไปเจอระเบียง เท่านั้นแหละ ริวนิ่งไปแป๊บหนึ่งแล้วบอกว่า มีผู้หญิงยืนอยู่ตรงระเบียง คือผมต่อเติมเทอเรซ ปูหญ้า มีโต๊ะไม้ไว้สําหรับปาร์ตี้ นั่งเล่นได้ แต่เวลาจัดปาร์ตี้แทบไม่มีใครขึ้นมาเลย เพื่อนส่วนใหญ่จะบอกว่าเห็นผู้หญิงยืนอยู่ข้างบน หรือถ้าใครไปสูบบุหรี่ข้างบน กลับลงมาจะหน้าเจื่อนทุกคน คือเธออยู่ของเธอตรงนั้น ตรงมุมเดิม ริวบอกว่า เธอเป็นคนดูแลบ้านแถวนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับผม แค่อยากมาดูแลบ้านให้เท่านั้นเอง สรุปว่าวันแรกๆ ที่เจอกันแวบๆ เธอก็คงแค่แวะมาทักทายเฉยๆ เท่านั้นเอง”

สยองอย่างต่อเนื่องที่หน้าถัดไป

สุดสัปดาห์

keyboard_arrow_up