กว่า 70 ภาพจากเหนือจรดใต้ ในหลวงในดวงใจ คนไทยทั้งแผ่นดิน

ช่วงนี้เมื่อปีที่แล้ว ทีมงานสุดสัปดาห์ ได้เดินทางเพื่อค้นพบความจริงที่ว่า ทุกบ้านในประเทศไทยมีรูปของ ในหลวงในดวงใจ อยู่ทุกหลัง เราจึงอยากแบ่งปันความประทับใจบางส่วน ผ่านกว่า 70 ภาพ จากเหนือสุดจนถึงใต้สุด ให้ทุกคนได้ชมไปพร้อมกัน

คุณยายปราณี อายุ ๘๑ ปี ร้านอาม่าผัดไท ตลาดเหล่าตั๊กลัก จังหวัดราชบุรี “ฉันเคยเห็นในหลวงกับพระราชินีเสด็จฯไปทอดกฐินที่วัดในดำเนินสะดวก พอเห็นแล้วก็ดีใจนอนไม่หลับไปหลายวันเลย (ยิ้ม) นี่ก็สวดมนต์ให้ท่านทุกวัน วันที่รู้ข่าวฉันเสียใจจนไร้กะจิตกะใจ ต้องปิดร้านไปร้องไห้”

คุณยายอารีย์ อายุ ๘๐ ปี แม่ค้าขายผ้าถุง ตลาดเหล่าตั๊กลัก “ฉันเคยเจอพระองค์เสด็จฯมากับพระราชินีที่จังหวัดกาญจนบุรี ทรงสง่างามมาก ฉันดีใจที่เกิดในรัชกาลของท่าน”

คุณตาบุญช่วย กล้าหาญ อายุ ๘๐ ปี ข้าราชการทหารเกษียณอายุ อำเภอเขาย้อย จังหวัดเพชรบุรี “ตามีโอกาสรับเสด็จบ่อยเพราะบ้านใกล้กับถนนเพชรเกษมทางไปวังไกลกังวล เคยเห็นท่านตั้งแต่ยังไม่อภิเษกสมรส แต่ก่อนทรงรถเก๋งเปิดประทุน เห็นพระองค์ท่านชัดเลย เวลานึกถึงในหลวงตาจะนึกถึงความพอเพียง ตาเองก็ใช้ชีวิตตามแนวทางของพระองค์ท่าน และจะทำต่อไปตลอดชีวิต”

คุณอำนาจ ภู่เงิน อายุ ๔๒ ปี เกษตรกรต้นตาลโตนด อำเภอบ้านลาด จังหวัดเพชรบุรี“น้ำพระทัยของพระองค์คือสิ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิตคนไทย อย่างน้ำในบ่อของผม ถ้าไม่มีเขื่อนแก่งกระจานที่เป็นโครงการของในหลวงมันก็คงแห้งแล้ง สำหรับผมท่านเก่งกว่าซูเปอร์แมน ไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก (เสียงเครือ) ผมเคยรับเสด็จด้วยนะ เห็นแป๊บเดียวแต่ในใจนี่มันเห็นท่านทุกวัน”

คุณลุงปัญญาและคุณป้าอัญญา ไสยเวช ข้าราชการบำนาญ จังหวัดเพชรบุรี “ป้าภูมิใจที่ได้เป็นข้าราชการของแผ่นดินในรัชกาลที่ ๙ ถึงแม้จะเกษียณจากการรับราชการครูแล้ว ถ้ามีโอกาสสอนใครได้ก็จะสอน จะบอกถึงสิ่งที่พระองค์ท่านได้ทำให้ประเทศไทย ทุกวันนี้บ้านเราก็ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง สอนลูกเรื่องการอดออม อนาคตจะได้สบาย ไม่ใช่แค่เรานะ ประเทศชาติก็มีผลถึงกันไปหมด”

คุณฉันทนา ศรีสวัสดิ์ อายุ ๕๖ ปี เจ้าของร้าน Shata หัวหิน (ผู้ถวาย “หลวงแจ่ม” สุนัขทรงเลี้ยง) “วันที่ดิฉันเข้าเฝ้าฯถวายเจมส์ (ต่อมาคือ หลวงแจ่ม) ได้ยินเสียงคุณทองแดงเห่า ดิฉันเลยทูลถามว่า ‘เขาถูกกันไหมเพคะ’ พระองค์ท่านทรงตอบว่า ‘ไม่รู้สิ เขายังไม่เคยเจอกัน รายนั้น (คุณทองแดง) ขี้อิจฉา’ จากนั้นกรมวังก็มาสะกิดว่าตอบอย่างเดียว ไม่ให้ถาม (ยิ้ม) คือเราไม่ทราบธรรมเนียม แต่รู้สึกได้ถึงพระเมตตาต่อทุกชีวิตบนผืนแผ่นดินนี้ ไม่ว่าจะเป็นประชาชนหรือสัตว์เล็กน้อย มีคนเล่าว่า แม้แต่กระรอกวิ่งไปวิ่งมาที่หน้าต่างทุกวัน ถ้าวันไหนไม่เห็นพระองค์ท่านจะทรงถามหา นับเป็นพระเมตตาที่ดิฉันประทับใจมาก”

คุณป้าใยแก้ว จีนบันทึก อายุ ๖๒ ปี ขายขนมครกหน้าวังไกลกังวล “หลังวันที่ ๑๓ ตุลาคม ป้าก็มาแจกขนมครกเกือบทุกวัน อยากทำบุญถวายให้พระองค์ท่าน บ้านป้าอยู่หน้าวัง ท่านมักจะเสด็จฯมาช่วงสามสี่ทุ่ม ป้าก็มารอรับทุกครั้ง ครั้งสุดท้ายที่ท่านกลับเข้าศิริราชกะทันหัน ป้าก็ใจไม่ดีแล้วตอนนั้น ถ้าชีวิตแลกกันได้ป้าก็จะขอแลกให้แบบไม่ต้องคิดเลย” (น้ำตาคลอ)

นายเฮา โอดัง นักวาดภาพเชื้อสายเวียดนามที่เข้ามาตั้งรกรากในจังหวัดอุบลราชธานี เขาตั้งใจวาดพระบรมสาทิสลักษณ์ไว้ในบ้านด้วยความจงรักภักดี

ภาพในร้านมานพซ่อมมอเตอร์ไซค์ในตัวเมืองจังหวัดอุบลราชธานี

ตรงข้ามโรงเรียนฮั้วเฉียวกงฮัก ตำบลในเมือง จังหวัดอุบลราชธานี คุณตาพูดน้อย แต่ประคองพระบรมฉายาลักษณ์มาให้เราดูอย่างหวงแหน แสดงถึงความจงรักภักดีอย่างสูง

ร้านรุ่งรัตน์ ขายอาหารสัตว์ เปิดร้านมา 50 ปีแล้ว โดยติดพระบรมฉายาลักษณ์นี้มาตั้งแต่วันแรกที่เปิดร้าน 

ร้านหลีเฮงอะไหล่ คุณลุงเจ้าของร้านตั้งใจจะทำหิ้งบูชาเพื่อจัดวางรูปภาพ ของที่ระลึกทุกอย่างเกี่ยวกับในหลวง รวมถึงหนังสือพิมพ์ เหรียญ ธนบัตร ฯลฯ ที่ตั้งใจเก็บรวบรวมมาทั้งชีวิต “เพราะในโลกนี้ไม่มีพระราชาที่ไหนทำงานหนักและใกล้ชิดกับประชาชนขนาดนี้อีกแล้ว” คุณลุงกล่าว

ในเพิงพักของชาวบ้านตำบลหนองไข่นก อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี   

ชาวบ้านที่ซอยนครทุ่งบูรพา จังหวัดยโสธร บอกว่า ในหลวงคือตัวอย่างที่พวกเขาเทิดทูนบูชา และมีพระองค์เป็นขวัญกำลังใจในการสืบทอดอาชีพเกษตรกรต่อไป

คุณยายท่านนี้อยู่ที่ซอยท่ากกแห่ อำเภอในเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ใช้ชีวิตตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ทำสวน ทำไร่ ผลผลิตที่เกินจากส่วนที่เก็บไว้กินเองจะนำไปแจกจ่ายให้เพื่อนบ้านละแวกใกล้เคียง รวมถึงนักท่องเที่ยวที่มาปั่นจักรยานด้วย

ณ บ้านริมทาง อำเภอเมืองฯ จังหวัดอุบลราชธานี ในบ้านมีพระบรมฉายาลักษณ์ที่คุณยายเล่าให้ฟังว่า เก็บไว้ตั้งแต่สมัยในหลวงเพิ่งขึ้นครองราชย์ได้เพียงสิบปี 

มุมหนึ่งในร้านขายของชำ ถนนนางงาม จังหวัดสงขลา

ภาพบรรยากาศยามเช้าของอำเภอจะนะที่เราเห็นกันจนชินตาคือ ผู้คนนั่งจิบน้ำชากาแฟกันก่อนเริ่มกิจกรรมในแต่ละวัน เมื่อเราเข้าไปขอสัมภาษณ์ พันตำรวจตรี พัชรินทร์ ภาคภูมิ สารวัตรป้องกันและปราบปราม สถานีตำรวจภูธรจะนะ หัวหน้าหน่วยลาดตระเวน เป็นตัวแทนกล่าวว่า “พวกเราเห็นพระองค์ท่านทรงงานหนักตลอดเวลา แม้กระทั่งท้องถิ่นทุรกันดารทุกพื้นที่ในประเทศไทย พระองค์ก็จะเสด็จฯไปหา เราเห็นพระเสโทหยดเพราะทรงงานหนักเพื่อราษฎร พวกเราจึงตั้งใจที่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด เพื่อถวายความจงรักภักดีแด่พระองค์ท่านครับ”

แม่เฒ่าเดียน หนูสงวน ชุมชนประมงเก้าเส้ง จังหวัดสงขลา สะสมปฏิทินพระบรมฉายาลักษณ์ไว้ตั้งแต่ประตูไปจนถึงห้องนอน และหยิบจับพระบรมฉายาลักษณ์ทุกครั้งด้วยความเทิดทูนอย่างสูง

พี่และ อายุ ๔๗ ปี ร้านบอนนี่ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา “เราไม่เคยไปรับเสด็จท่าน มีโอกาสเห็นท่านแค่ทางทีวี แต่ก็รู้สึกประทับใจที่ท่านทำเพื่อประเทศของเราขนาดนี้”

ลุงไข่ อายุ ๗๗ ปี อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา

สุดสัปดาห์ : “ลุงครับ ลุงมีในหลวงอยู่ในบ้านไหมครับ”

ลุงไข่ : ไม่พูดอะไรแต่หยิบปฏิทินที่วางอยู่ข้างตัวขึ้นมาอวดเราด้วยความภูมิใจ

คุณตานิยม ชี้ทางดี ร้านนิยมศิลป์ ร้านนาฬิกาเก่าแก่ของอำเภอจะนะ “ตอนนี้ฉันเสียใจนะ ถ้าสมัยก่อนน่ะ ในหลวงไปตรงไหนเราก็ไปตรงนั้นแหละ ในหลวงกลับจากสวิสเราก็ไปรับที่กรุงเทพฯเลย เหมารถไฟจากหาดใหญ่ไปทีเดียว ขอให้ได้เห็นท่านสักครั้งก็ยังดี”

สถานีรถไฟจะนะ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา สถานีรถไฟเล็กๆ แห่งนี้เคยเป็นสถานีทางผ่านครั้งพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชเสด็จฯเยือนภาคใต้ มีประชาชนมารอรับเสด็จอย่างคับคั่ง นายสถานีเล่าให้ฟังว่า หลังจากเกิดเหตุระเบิดเมื่อวันที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๙ ทำให้พระบรมฉายาลักษณ์ที่ติดไว้ด้านหน้าโดนสะเก็ดระเบิดตกลงมา หลังจากซ่อมแซมสถานีจึงได้ย้ายพระบรมฉายาลักษณ์ดังกล่าวมาติดไว้ภายในห้องทำงานแทน

เด็กหญิงในหมู่บ้านประมงบ้านสวนกง ตำบลนาทับ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา ด้วยความขี้อายทำให้เธอไม่กล้าพูดกับเรา แต่พอถามว่ารู้จักในหลวงไหม เธอวิ่งไปหยิบภาพนี้มาแทนคำตอบ

ในบ้านพี่ปาน อายุ ๓๙ ปี อาชีพทอผ้าเกาะยอ

ในเพิงร้านน้ำชา หมู่บ้านชาวประมงบ้านสวนกง ตำบลนาทับ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา

นางก๊ะซ๊ะ อายุ ๔๙ ปี หมู่บ้านชาวประมง บ้านสวนกง ตำบลนาทับ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา

คุณยายกล่อม อริยณัฐวงศ์ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา ในขนำกลางสวนยาง ยายอาศัยอยู่กับตาและลูกหลาน เป็นครอบครัวเกษตรกรที่ใช้ชีวิตในวิถีพอเพียง ลูกชายเล่าว่าคุณยายจุดเทียนไหว้พระบรมฉายาลักษณ์ก่อนนอนทุกคืนเป็นกิจวัตร “ยายเคยไปรับเสด็จตอนเด็กสัก ๗ ขวบ ท่านมากับรถไฟที่จะนะ ตอนที่ท่านเหิดคอ (หันคอ) มาทางหน้าต่าง ท่านโบกมือพรั่นนี้ (ทำท่าโบกมือ) แม้กระทั่งเด็ก ๆ ก็ดีใจจนร้องไห้ พ่อยายบอกว่าพ่อหลวงเป็นเทวดา ตอนเด็ก ๆ คิดว่าได้เห็นเทวดาก็ดีใจหนัด (ดีใจมาก) แต่ตอนท่านเสียนิ โฮ้ยร้องอยู่สองสามวันเลย”

คุณรวินท์ วจะโนภาส และคุณพรรณสวลี พิมพ์สมฤดี เจ้าของร้าน 1 of A Kind “ร้านของเราขายอาหาร กาแฟ เฟอร์นิเจอร์และของตกแต่ง ทุกอย่างในร้านขายหมด แต่มีอย่างเดียวที่เราตัดใจขายไม่ได้และไม่คิดจะขายเลย คือพระบรมฉายาลักษณ์ ในร้านมีรูปในหลวงและพระราชินีทุกมุม เป็นความรู้สึกที่อธิบายยาก แต่เห็นรูปพระองค์ท่านแล้วเราอุ่นใจ ลูกค้าทั้งเด็กและผู้ใหญ่เดินเข้ามาก็จะยกมือไหว้พระบรมฉายาลักษณ์ สิ่งที่เรารู้สึกเหมือนกับทุกคน คือรักและเทิดทูนพระองค์ท่านสูงสุดในชีวิต”

ในบ้านของป้าเอียด - ลุงพิน ร้านอาหารตามสั่ง อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา

ร้าน Blue Smile Café อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา “ในหลวงท่านเป็นผู้นำประเทศที่ไม่ได้หวังอะไรจากประชาชน แต่ท่านอยากให้ประชาชน ‘ได้’ มากที่สุดเท่าที่ท่านจะทำได้ ผมว่าพระองค์ท่านเป็นกษัตริย์ที่ดีที่สุดในโลกแล้วละ”

พี่ดาวัน วิเศษศิลป์ ร้านโกตุ้น โกปี้ จังหวัดสงขลา “ภาพเดียวที่อยู่ในความทรงจำของเราตลอดคือ ในหลวงทรงงานด้วยความเสียสละ เพื่อพวกเราซึ่งเป็นประชาชนของพระองค์ตลอดมา”

นางมาริษา ชัยทองคำ ร้านซักรีด ถนนนางงาม อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา “ในหลวงท่านเหมือนกับพ่อคนหนึ่ง คือทำทุกอย่างเพื่อลูกโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ท่านอดทน เวลาท่านไปไหนบุกป่าเดินเท้าหมด รักท่านตรงที่ว่าท่านลำบากมาเพื่อเราทุกอย่าง”

คุณตาชัยพล บุญช่วย อายุ ๗๘ ปี อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา “เคยรับเสด็จตอนท่านมาสงขลาครั้งแรก ตาอายุยังน้อย แต่จำได้ว่าชาวบ้านปลาบปลื้มดีใจ พอโตขึ้นมาก็เห็นแต่พระองค์ท่านมีแต่ให้กับคนที่ตกทุกข์ได้ยาก สมแล้วที่เขาเรียกว่าพ่อของแผ่นดิน”

ยายสมบูรณ์ พงษ์พิสิทธิ์สันต์ อายุ ๘๑ ปี ร้านไอติมยิว อำเภอเมืองฯ จังหวัดสงขลา “ป้าก็เป็นประชาชนที่จงรักภักดีเหมือนคนอื่นๆ รู้สึกเสียใจกับการสวรรคตของพระองค์ท่านเหลือเกิน”

สุไลมาน ยาโม จิตรกรมุสลิม อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี “ผมเองไม่เคยเข้าเฝ้าฯ แต่เกิดมาก็ได้เห็นภาพพระองค์ท่านทรงงานหนักแล้ว พระองค์เป็นพระเจ้าอยู่หัว แต่ทำไมถึงต้องทรงงานหนักมากขนาดนั้น ทำไมต้องบุกบั่นไปในที่ที่คนเข้าไม่ถึง ถึงตอนนี้พระองค์ท่านจะไม่ได้อยู่กับพวกเราแล้ว แต่คำสอนของพระองค์ท่านยังอยู่กับคนไทย อยากให้ทุกคนอยู่ด้วยความรักและปรองดองกัน ให้เหมือนกับว่าท่านยังเป็นศูนย์รวมจิตใจของเราตลอดไป”

ป้าคณา อายุ ๖๒ ปี อำเภอเมืองฯ จังหวัดปัตตานี “เคยเจอในหลวงตอนป้าอายุ ๒๐ กว่าๆ ท่านเสด็จฯมางานศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว รู้สึกดีใจมากและภูมิใจมากที่เกิดมาเป็นคนไทย มีกษัตริย์ที่มีความรู้ความสามารถ”

ลุงภุมรินทร์ อายุ ๗๘ ปี อำเภอเมืองฯ จังหวัดปัตตานี “เคยไปเข้าเฝ้าฯในหลวงที่กรุงเทพฯ ตอนนั้นอายุ ๗๐ กว่าๆ ปลื้มมากเลย ประทับใจท่านตรงที่ท่านมีแต่ช่วยประชาชน ไปจังหวัดไหนก็ช่วยเหลือเสมอ”

คุณวิชัย ชัยคุณเทือก ลูกเรือประมง อายุ ๕๗ ปี อำเภอเมืองฯ จังหวัดปัตตานี ริมแม่น้ำปัตตานีในวันที่มีฝนตกปรอย ๆ สุดสัปดาห์ ตะโกนถามไปทางฝั่งแม่น้ำที่มีเรือจอดเรียงราย “ลุงครับบนเรือมีในหลวงไหมครับ” ลุงตอบ “มีๆ” ลุงชวนเราเข้ามาหลบฝนในเรือ แล้วนำหนังสือรวมภาพ ๖๐ ปี ครองราชย์ซึ่งเก็บไว้ตรงหัวนอนตลอดเวลามาให้ดู “ลุงเคยเจอพระองค์นานแล้วที่พระธาตุพนม ดีใจมาก เห็นท่านก็ยกมือไหว้ น้ำตาไหล ตั้งแต่นั้นมาในใจเรามีท่านอยู่เสมอแหละ” 

คุณวิชัย อายุ ๗๓ ปี เจ้าหน้าที่มูลนิธิศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว อำเภอเมืองฯ จังหวัดปัตตานี  “เคยรับเสด็จครั้งหนึ่งตอนท่านมามัสยิดกลาง ตอนนั้นรู้สึกดีใจมาก ในหลวงเสด็จฯ ที่ไหนตรงนั้นมีความเจริญ ไม่ว่าจะเป็นที่กันดารแค่ไหนก็ตาม” หลังจากนั้นก็ชี้ให้สุดสัปดาห์ ดูพระปรมาภิไธยบนแผ่นหินอ่อนเบื้องหลัง

มุมหนึ่งในสถานีรถไฟหัวลำโพง

ถนนข้าวสาร

ร้านนางเลิ้งอ๊าร์ตตรงข้ามตลาดนางเลิ้งเป็นร้านอัดรูปยุคเก่าที่มีมานานนับร้อยปี ที่นี่เราจะได้เห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชสมัยท่านยังทรงพระเยาว์แบบที่เราไม่เคย
เห็นที่ไหนมาก่อน

ร้านขายยาแผนโบราณปุยโอสถ ถนนเหนือวัง จังหวัดนครปฐม ที่นี่มีพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชตั้งแต่หน้าร้าน หลังร้าน ไปจนถึงหน้าห้องนอนกันเลย

ทุกวันที่คุณทองบ่อต้องซ่อมเสื้อผ้าเก่าสำหรับแต่งกายไว้ทุกข์ให้ชาวบ้านริมคลองวัดพระงาม จังหวัดนครปฐม เขามีพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านเป็นเครื่องเตือนใจให้รู้จักซื่อสัตย์ ขยัน และอดออม

ช่างเด่น เจ้าของร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์เล็กๆ ย่านปากแพรก จังหวัดกาญจนบุรี บอกว่า “เพื่อนเห็นผมชอบเวสป้าก็เลยเอารูปนี้มาให้แขวนหน้าร้าน ในรูปเป็นเวสป้า รุ่น GS150 เท่าที่ผมเคยดูรูปผมก็ไม่เคยเห็นท่านขับมอเตอร์ไซค์ยี่ห้ออื่นเลย”

ร้านเสริมสวยบุปผาซาลอนเป็นร้านเก่าแก่หน้าตลาดหัวรอ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มานานกว่า ๓๐ ปีแล้ว พี่บุปผาได้พระบรมฉายาลักษณ์นี้มาจากคุณพ่อ เพื่อเป็นสิริมงคลในวันเปิดร้าน

คุณตาคนหนึ่ง ณ ท้องสนามหลวง

คุณยายเพ็ญศิริ ตรีตราพันธ์ อายุ ๗๖ ปี อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ “ในหลวงเคยเสด็จฯผ่านหน้าโรงเรียนยุพราชฯ ท่านมีพระพักตร์ยิ้มแย้ม อ่อนโยน คนตามเสด็จเยอะไปหมด  ฉันดีใจที่ได้เห็น ฉันเคยไปดูหนังในโรงหนัง เวลาขึ้นเพลงสรรเสริญพระบารมีมีรูปฉันสมัยเด็ก ๆ อยู่ในนั้นด้วยนะ”

คุณโซไรดา ซาลวาลา ผู้ก่อตั้งมูลนิธิเพื่อนช้าง อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง “ประมาณปี ๒๕๓๖ ดิฉันต้องไปทำธุระที่เขาดินเรื่องช้างป่วย ขากลับไม่มีรถผ่านเพราะวันนั้นเป็นวันสวนสนาม ก็ยืนรอรถอยู่ข้างทาง สักพักมีขบวนรถยนต์พระที่นั่งผ่าน พระองค์ท่านโบกพระหัตถ์ให้เราซึ่งยืนตรงนั้นคนเดียว ดิฉันรู้สึกเป็นบุญเหลือเกิน”

นางสาวเรนูกานต์ ศาสตร์กุลลี อายุ ๒๑ ปี “คุณแม่เล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนที่นี่ทุรกันดารมาก พอมีโครงการหลวงของพระองค์ท่าน ชีวิตความเป็นอยู่ชาวบ้านก็ดีขึ้น เราเกิดไม่ทันช่วงนั้น แต่เกิดมาก็มีที่ทำกิน มีที่ค้าขาย เรามีทุกวันนี้ได้ด้วยพระเมตตาของในหลวง บุญคุณของพระองค์จะอยู่กับเราชั่วลูกชั่วหลาน”

นางสีวัน หวังวัฒนะพัทธ์ ชาวบ้านม้งดอยปุย “เมื่อก่อนถนนยังไม่มี ประชาชนอยู่ไกลแค่ไหนท่านก็มาหา เคยทำปลอกหมอน ผ้าห่ม ผ้าปูเตียงไปถวายท่าน สมัยก่อนชาวบ้านปลูกฝิ่น ในหลวงก็บอกว่า ‘เลิกปลูกฝิ่นเถอะ ให้มาปลูกท้อ ปลูกลิ้นจี่ ปลูกผักแทนนะ’ และมีโครงการหลวงเข้ามาช่วย ทำให้ความเป็นอยู่ดีขึ้น พอกินพอใช้ มีความสุขมาก ทุกครั้งที่เห็นในหลวงก็น้ำตาไหลเลย ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก ท่านเสด็จฯมาอีกหลายครั้ง จนครั้งสุดท้ายทรงตรัสถามพวกเราว่า ‘สบายขึ้น
แล้วหรือยัง’ พวกเราก็ตอบสบายขึ้นแล้ว ในหลวงก็ตรัสมาว่า ‘อยู่กันดี ๆ นะ ถ้าชาวบ้านสบายขึ้นแล้ว ในหลวงก็จะไปแล้วนะ’ นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นท่าน”

คุณยายปลัก เฟื่องฟูกิจการ อายุ ๖๕ ปี ชาวบ้านม้งดอยปุย “ยายเคยถวายหมอนปักให้พ่อหลวงที่วัดในหมู่บ้าน สมัยนั้นลำบากมาก พ่อหลวงเสด็จฯมากับแม่หลวง ทั้งสองพระองค์ใจดีที่สุด ท่านประทานเหรียญมาหนึ่งเหรียญ (เหรียญที่ห้อยคอไว้) ตอนนั้นเรายังไม่มีบัตรประชาชน แต่พอมีเหรียญนี้เราสามารถไปไหนได้ทั่วประเทศไทย ตอนนี้คิดถึงท่านมาก ๆ คิดถึงภาพเก่า ๆ บุญคุณของพระองค์ท่านยายไม่มีวันลืม”

คุณป้าไพจิตต์ วนานันท์ อายุ ๗๘ ปี เจ้าของร้านจันทรโภชนา “เมื่อก่อนพระองค์ท่านเสด็จฯมาเมืองจันทบุรีบ่อย ป้าเคยเฝ้ารับเสด็จที่อนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชหลายครั้ง ที่สวนจิตรลดาก็เคยไปนะ เคยมีโอกาสนำอาหารถวายบนโต๊ะเสวย และเป็นพนักงานเสิร์ฟเองด้วย (ยิ้ม) ตอนนั้นป้าเกร็งจนทำตัวไม่ค่อยถูก ไม่กล้ามองพระองค์ท่าน พอรู้ข่าวเสด็จสวรรคต (น้ำตาไหล) เสียใจที่สุดในชีวิต เห็นรูปท่านทีไรน้ำตาก็ไหลเองตลอด ดูทีวีก็ร้องไห้ ร้องทั้งวัน จนวันนี้ก็ยังไม่เลิกร้อง”

นายกำธร ชัยทอง อายุ ๖๘ ปี ขายยาสมุนไพร กาดหลวงเชียงใหม่ ร้านดั้งเดิม “ลุงเคยไปรับเสด็จสมัยเด็ก ๆ เห็นรถพระที่นั่งสีครีม ด้วยความที่เป็นเด็กก็ชะเง้อดูเพราะอยากเห็นพระพักตร์ชัด ๆ โดนแม่ดุบอกให้พนมมือคุกเข่า ลุงก็ยังแอบมองทั้งสองพระองค์ตลอด ช่วงเวลานั้นน่าจะราว ๆ สักหนึ่งนาที แต่เป็นนาทีเดียวที่ตาจดจำมาทั้งชีวิตไม่เคยลืม”

นายเจริญสุข พึ่งเกษมสมบูรณ์ ร้านก๋วยเตี๋ยวปลายฟ้า “ผมตามเก็บภาพในหลวงทุกแบบ ทั้งแบบปฏิทินแผ่นเล็ก แผ่นใหญ่ แบบตั้งโต๊ะ และแบบแขวน ถ้าเป็นหนังสือก็จะตัดปกเก็บเกือบทุกเล่ม แล้วนำมาแขวนจนเต็มร้าน เห็นแล้วมีความสุข ทำให้รู้สึกว่าพระองค์ท่านยังอยู่กับพวกเราเสมอ”

นายทศพล โคตรหานาม อายุ ๒๓ ปี เกษตรกรจังหวัดตราด “ตอนนี้ผมผันตัวเองมาเป็นเกษตรกรปลูกผักขาย ทำการเกษตรอินทรีย์แบบพออยู่พอกิน ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ขายแบบออนไลน์ ได้ลูกค้าคนกรุงเทพฯเยอะเลยครับ”

นายบุญเลิศ วรวงษ์ ข้าราชการ จังหวัดตราด “ตั้งแต่จำความได้ผมก็รักในหลวงแล้ว ยิ่งได้เห็นพระองค์ท่านทรงงานหนักเพื่อประชาชนอย่างแท้จริงก็ยิ่งเทิดทูน ผมตั้งใจว่าจะเป็นข้าราชการที่ดี เป็นข้าของแผ่นดินเพื่อตอบแทนพระองค์ท่าน”

นายวิชาญ แก้วม้า เกษตรกรเลี้ยงกุ้ง จังหวัดตราด “ผมไม่เคยรับเสด็จ แต่ผมเชื่อในเรื่องหลักเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง มีเท่าไรใช้เท่านั้น แล้วเก็บออมถ้าทำได้”

นายสมชาย สุนารัก อายุ ๔๖ ปี อาชีพซ่อมมอเตอร์ไซค์ “ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าเห็นรูปในหลวงที่ไหนผมก็จะนำมาเก็บรักษาไว้ทั้งหมด ไม่เคยทิ้งเลย”

คุณยายไพฑูรย์ สายทอง ชาวบ้านม้งดอยปุย “สมัยยายสาว ๆ พระองค์ท่านมาสำนักสงฆ์บ่อย ตอนนั้นถนนหนทางลำบาก หลังจากนั้นถนน–หนทางก็ดีขึ้น มีในหลวงเราก็สบายใจ มีรูปท่านเราก็อุ่นใจ ใครให้รูปไหนยายเก็บหมด ตอนรู้ข่าวเสด็จสวรรคตยายร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน ไม่อยากให้เป็นความจริงเลย”

ป้าอี๊ด ร้านก๋วยเตี๋ยว ตลาดริมน้ำ จันทบุรี “สมัยอยู่กรุงเทพฯป้าไปศิริราชบ่อยมาก เคยรอรับเสด็จในหลวงและพระบรมวงศานุวงศ์มาแล้วทุกพระองค์ เป็นบุญของป้าเหลือเกิน พอรู้ข่าวในหลวงเสด็จสวรรคตก็เหมือนหัวใจสลาย ป้าตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องไปกรุงเทพฯ เพื่อกราบพระบรมศพให้ได้”

ได้อ่านเรื่องราวความในใจจากทุกคนแล้ว ได้เพียงแต่คิดว่า พ่อหลวงยังคงอยู่ในใจของคนไทยทุกคนจริงๆ

พบเรื่องราวดีๆ และภาพสุดยิ่งใหญ่ของริ้วขบวนพระบรมราชอิสริยยศ พระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพฯ ได้ที่ : facebook.com/sudsapdafanclub

 

เรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง :

19 เรื่องราวและหลากหลายภาพประทับใจของ ในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่หลายคนอาจยังไม่เคยรู้

ตามรอยเครื่องเสวย ณ หัวหิน 8 ร้านอร่อยที่ ในหลวงรัชกาลที่ 9 และพระราชินีทรงโปรด

10 เรื่องราวประทับใจของ แม่แห่งแผ่นดิน พระคู่พระบารมีในหลวงรัชกาลที่ 9