ขนลุกซู่ สะเทือนใจ น้ำตาไหล กับ ละครหนึ่งด้าวฟ้าเดียว

ละครหนึ่งด้าวฟ้าเดียว กำลังมาถึงจุดที่เข้มข้นที่สุดของเรื่องเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะทุกฉากทุกตอนของเมื่อคืน (7 มิ.ย. 61) เป็นฉากที่ต้องเสียกรุงอโยธยา และพระยาตากกำลังระดมพลเพื่อกอบกู้ชาติบ้านเมือง ก็เลยมีฉากพีคๆ ทั้งน่าขนลุก น่าสะเทือนใจ แถมเรียกน้ำตาให้ไหลแหมะๆ หลายตอนเลย สุดฯ ขอรวบรวมมาให้ดูกันค่ะ

หลายฉากเขย่าอารมณ์จาก ละครหนึ่งด้าวฟ้าเดียว

ตำนานตาลขด ขอเริ่มต้นด้วยฉากนี้ เพราะมีตำนานเล่าขานว่ามีสถานที่นี้อยู่จริงที่จังหวัดระยอง กับตำนานตาลขด ในฉากนี้พระยาตากตั้งสัตย์ปฏิญาณตน ตั้งตนเป็นเจ้า เทียบชั้นพระบรมวงศานุวงศ์ เพื่อแสดงแสนยานุภาพให้ชาวบ้านรู้สึกเชื่อถือ จะได้รวมกำลังพลได้ เมื่อสิ้นคำปฏิญาณของพระยาตาก ได้เกิดพายุหมุนรุนแรงขึ้นครู่หนึ่ง จนทำให้ต้นตาล 2 ต้น ขดพันกันเป็นเกลียว นับว่าเป็นเรื่องที่อัศจรรย์ยิ่งนัก ปัจจุบันที่แห่งนั้นคือ วัดลุ่มมหาชัยชุมพล จังหวัดระยอง ซึ่งมีศาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ประดิษฐานรูปประทับยืนและรูปประทับนั่งของพระองค์

จมื่นศรีสรรักษ์ลาเจ้าจอมเพ็ญ อีกฉากสะเทือนอารมณ์ที่พี่น้องที่รักกันมาต้องลากัน เพราะจมื่นศรีสรรักษ์ไม่เห็นด้วยกับเจ้าจอมเพ็ญที่จะไปเข้ากับพวกอังวะ จึงตัดสินใจนำทัพเข้ารบ เพราะตนรักชาติบ้านเมือง ฉากนี้สะเทือนใจตอนที่จมื่นศรีสรรักษ์กราบเท้าเจ้าจอมเพ็ญ ด้วยความรู้สึกทั้งขอโทษและทั้งผิดหวัง และเตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะไม่ได้กลับมาหาพี่สาวอีก เพราะถึงจะรักพี่แค่ไหน แต่ชาติบ้านเมืองต้องมาก่อน

จมื่นศรีสรรักษ์ตายในสนามรบ ตอนปลุกใจทหารก็ทำเอาเราขนลุกด้วยความฮึกเหิม ที่บอกว่าตนเองก็กลัว แต่กลัวชาติบ้านเมืองล่มสลายมากกว่า พร้อมสู้พม่าจนตัวตาย ตามพงศาวดารเล่าว่า จมื่นศรีสรรักษ์สามารถตีทัพพม่าแตกถึง 3 ค่าย แต่ไม่มีกองหนุนไปเสริม ทำให้กองทัพสิ้นเรี่ยวแรง ถูกตีแตกพ่าย ตอนถูกแทงครั้งแรกก็สะเทือนใจแล้ว ซ้ำโดนพม่าแทงที่ศพซ้ำแล้วซ้ำอีกยิ่งทำเอาน้ำตาไหลเลยทีเดียว

เจ้าจอมเพ็ญกอดศพน้องชายร่ำไห้ เนื้อเรื่องปูพื้นมาว่าเจ้าจอมเพ็ญรักน้องชายมาก และคอยปกป้องจมื่นศรีสรรักษ์มาโดยตลอดตั้งแต่ยังเด็ก และหวังจะให้น้องสุขสบาย เมื่อน้องกลับต้องมาตายเพราะสงคราม เจ้าจอมเพ็ญไม่เหลือใครอีก จึงร่ำไห้ปิ่มว่าจะขาดใจ

กรมขุนวิมลภักดีถูกจับตัวไป เป็นฉากที่พม่าตีเข้ามาถึงฝ่ายใน นางใน พระสนม รวมถึงอัครมเหสีอย่างกรมขุนวิมลฯจึงต้องหนีเอาชีวิตรอด แต่ก็โดนทหารพม่าบุกเข้ามาจับตัว แม่แมงเม่าพยายามจะยื้อยุดไว้ เพราะใกล้จะหนีได้ แต่ก็กลับถูกทหารพม่าฟันแขน มือที่จับไว้แน่นหลุดออกจากกัน แม่แมงเม่าร้องไห้และพยายามจะตามไปช่วยกรมขุนวิมลฯ แต่ไร้เรี่ยวแรง เป็นอีกฉากในหนึ่งด้าวฟ้าเดียวที่สะเทือนใจมากจริงๆ

ออกญาวังปกป้องแม่เป้า เมื่อฝ่ายในโดนจับไปเกือบหมด ส่วนแม่แมงเม่าก็ได้รับการช่วยเหลือโดยออกพระศรีขันทินไปแล้ว เหลือแต่แม่เป้าที่สลบเพิ่งฟิ้น และออกญาวังตามมาทันพอดี พอจะช่วยให้หลบหนี กลับถูกพม่าฟันเข้าที่ดวงตา แต่ออกญาวังก็แกว่งไกวดาบพร้อมสู้ยิบตา พลอยทำให้คนดูรู้สึกเอาใจช่วย ลุ้นจนตัวโก่งไปตามๆกัน

สิ้นแล้วกรุงอโยธยา แม้เราจะรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์มาแล้วมากมาย ฟังมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง แต่ฉากที่พระพุทธรูปถูกเผาทำลาย รวมถึงฉากนอกกำแพงวัง ที่เห็นว่ามีกลุ่มควันลอยออกมาจากในวังในยามรุ่งสาง นอกจากหนึ่งด้าวฟ้าเดียวจะถ่ายทอดภาพออกมาได้งดงามแล้ว ยังแฝงความเศร้าอยู่ลึกๆ เชื่อว่า คนไทยเลือดรักชาติทุกคนต้องอดน้ำตาซึมกับฉากนี้ไม่ได้แน่นอน